SöfnÍslenskaÍslenska |
Guðmundur Frímann 1903–1989FJÓRTÁN LJÓÐ — SEX LAUSAVÍSUR
Guðmundur Frímann var sonur Guðmundar Frímanns Björnssonar bónda í Hvammi í Langadal s. k. hans, Valgerðar Guðmundsdóttur frá Sneis á Laxárdal. Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum í Hvammi. Guðmundur gaf út ljóðabækur framan af skáldferli sínum, en smásögur og minningabækur bættust við er á leið ævi skáldsins. Fyrstu bækur hans voru: Náttsólir Rv. 1922, Úlfablóð Rv. 1933, Störin syngjur Rv. 1937 og Svört verða sólskin Ak. 1951, Undir bergmálsfjöllum – ljóðaþýðingar 1957 og Söngvar frá sumarengjum 1957.
PS Þeir GFrímann&Sigurður Grímsson/Við langelda höfðu ungir félag með sér - Ólafur Friðriksson, grein í Mbl. https://www.mbl.is/greinasafn/grein/261059/ Guðmundur Frímann höfundurLjóðÁ Jónsmessunótt ≈ 1925Drukkinn bóndi úr Skyttudal ≈ 1900 Engjaljóð ≈ 1925 Enn vorvísur ≈ 1925 Ferðalangur ≈ 1925 Haust við Blöndu ≈ 1950 Haustnótt hjá Gálgagili ≈ 1950 Hörpusálmur ≈ 1950 Kveðja til Árdalsins ≈ 1925 Kvæðið um Gullinkollu ≈ 0 Mansöngur ≈ 1950 Svartur skógur ≈ 1925 Veislan í Hólabæ ≈ 1875 Vorvísur til Blöndu ≈ 0 LausavísurBlöð og strá með storku á kinnEnn er gróðurtíð gengin Harðfisk seigan munnar mega Óðs er lindin ekki þur Sit ég fram við stríðan straum Þér torfært varð margt vonarskarð |