Hallur Ögmundarson (um 1480 – um 1555)

Hallur var prestur á Vestfjörðum á fyrrihluta 16. aldar. Hann er orðinn kirkjuprestur á Saurbæ á Rauðasandi 1501 hjá Andrési Guðmundssyni en árið 1505 er þess getið í fornbréfasafni að Stefán Skálholtsbiskup hafi goldið Andrési Guðmundssyni í Saurbæ bætur fyrir legorðssök Halls með Ólöfu dóttur hans. Þá varð Hallur um tíma prestur í Ögri og seinast á Stað í Steingrímsfirði en lætur þar af prestskap 1539. Hvorki er vitað nákvæmlega um fæðingar- né dánarár Halls en hann er enn á lífi 1554.
   Halli hafa verið   MEIRA ↲

Hallur var prestur á Vestfjörðum á fyrrihluta 16. aldar. Hann er orðinn kirkjuprestur á Saurbæ á Rauðasandi 1501 hjá Andrési Guðmundssyni en árið 1505 er þess getið í fornbréfasafni að Stefán Skálholtsbiskup hafi goldið Andrési Guðmundssyni í Saurbæ bætur fyrir legorðssök Halls með Ólöfu dóttur hans. Þá varð Hallur um tíma prestur í Ögri og seinast á Stað í Steingrímsfirði en lætur þar af prestskap 1539. Hvorki er vitað nákvæmlega um fæðingar- né dánarár Halls en hann er enn á lífi 1554.
   Halli hafa verið eignuð nokkur helgikvæði og er Gimsteinn (125 erindi undir hrynhendum hætti) þeirra frægast. Önnur kvæði sem honum hafa verið eignuð eru: Maríublóm, Náð, Maríuvísur; Mikaelsflokkur og Nikulásdrápa. (Sjá: Íslenzk bókmenntasaga II. Mál og menning. Reykjavík 1993, bls. 306; Kvæðasafn eptir íslenzka menn frá miðöldum og síðari öldum. Gefið út af Hinu íslenzka bókmenntafélagi. Fyrsta deild I, 2, Reykjavík 1923, bls. 295–297).   ↑ MINNA