Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Áns rímur bogsveigis 3Áns rímur bogsveigis – þriðja rímaBálkur:Áns rímur bogsveigis
Fyrsta ljóðlína:Brögnum gjörði eg Berlings skip
Höfundur:Höfundur ókunnur
Viðm.ártal:≈ 1400
Flokkur:Rímur
Skýringar
Sjá fyrirvara í upplýsingum um heimild.
Byggt á prentaðri útgáfu Ólafs Halldórssonar en stafsetning hefur verið samræmd. 1. Brögnum gjörði eg Berlings skipbyggt af mærðar okri fyrðar kalla fríðan grip fest með orða lokri.
2. Vífin tala í vizku þeyvarð mér slíkt til rauna eiga skulu vær Austra fley og angri í móti launa.
3. Sorgum launar sætan kærsuðra fríðan nökkva ekki skal mér orð við þær enn að helldur stökkva.
4. Þá hef eg efnað orða smíðað engi hirðir biðja kvinnan lifi nú kát og blíð kemur til vísan þriðja.
5. Án var genginn upp frá hléíþrótt marga kunni verða frá eg um vaxið tré vísu honum að munni.
6. Vel þér selja víði nærvaxinn laufi góða þá munu drjúpa dygðir þær og detta niður fyrir róða.
7. Mart skekr á þig morginregnmun só skýrt í rímu enn eg verð að þýðum þegn þreyja dag sem grímu.
8. Bróðir heyrði boðna vessog biður hann ekki sýta eigi skaltu þurfa þess þér vil eg sverði býta.
9. Sorga eg eigi að sverði þínsvaraði Án enn megni það eru eigi orðin mín að öðrum þreyr eg þegni.
10. Katli naraði konungs seggkyndug orð að stringa jafnan var þar alr í vegg Áni sneið að stinga.
11. Kyndugur villdi kesju Freyrkallmannz ástir þiggja glópur þessi að garpi þreyr og girnizt með honum að liggja.
12. Þreyr eg helldur þá kvað Ánað Þóri bróður mínum buðlungsson með brandinn frán bana mun vallda þínum.
13. Ægis hestar út með liðótt úr höfnum renndu unz að Fyrða fylki við frá eg að gunnar lendu.
14. Lögðu saman á laxa grundlangan flota og víðan þar hafa ýtar Úlfa sund jafnan kallað síðan.
15. Ingjalld talaði ýta viðallir skylldi herja Úlfar bjóða engan frið og ætla land að verja.
16. Þar var mjöðr og mungát snartmönnum gefið að drekka sækjum fram kvað sjóli hart og sigrum þessa rekka.
17. Án tók horn og yrkir snjalltöflum vargi bráða verða skal élið vigra kalt víst ef eg má ráða.
18. Eigi ber sá egg og röndeinn í flokki mínum að þú gengur æðra hönd Án með skeytum þínum.
19. Kappar þínir kosti magnskóngr í éli spjóta það kemur ekki þér til gagns þó að eg kunni að skjóta.
20. Skjölldungs lið frá skeiðum ferrskreyttir gríðar sóti úlfar koma og óvígur herr ofan af landi í móti.
21. Kóngsins ferð er komin á leiðog kanna landið iljum Án bogsveigir út á skeið aptur liggr á þiljum.
22. Þórir segir að þessi skammþung megi næsta heita þorir þú ei við Þundar glamm þínum kóngi að veita.
23. Bróðir svarar og blés þá viðberr oss mart til rauna þóttu veitir þengil lið þér mun hann illa launa.
24. Þórir hleypur þegar á landþegnar búast að stríða þar má líta brugðinn brand brakar í skjölldum víða.
25. Án nam líta upp og sérörva flaug og spjóta það mun ráð að reyna hér hvað rekkrinn kann að skjóta.
26. Nú er hann kominn í nokkurn skógað neyta sinnar prýði þar var óp og eggjan nóg ölldin hvórgi flýði.
27. Stóð á einum stofni drengrstynr í Hamdis serkjum Úlfur framm með afli gengr undir sínum merkjum.
28. Það skal gjöra sem þykkir bestþessum kóngi illa en þó samir það sýnu vest sjálfs síns bræðrum spilla.
29. Listar maðr í laufa gjóstleitar vargi verðar Úlfi skaut hann ör fyrir brjóst og út í gegnum herðar.
30. Ör nam staðar í einum kjörÁn tók dverga smíði fyrða klauf enn fráni dör frá eg só dagrinn líði.
31. Ekki vissi Ingjalld þáhver Úlf hefir skotið í gegnum kóngrinn vill eð kvelldar á koma til skips með þegnum.
32. Þetta mætti segjast sjálftsvaraði Án ef vissi nú hafa ýtar unnið hálft um Ingjallds bræðra missi.
33. Annan dag sem áður fyrrýtar gengu að stríða afreks maður við æginn kyrr eptir gjörir að bíða.
34. Garprinn neðan frá gærði enngjörir í skóg að reika þar sem Úlfr og Ingjallds menn áttu harða leika.
35. Sá mun kóngi synja auðser sendir stálið bjarta annann skaut hann Úlf til dauðs ör stóð föst í hjarta.
36. Úlfur fjell en Ingjallds mennáttu að hrósa sigri flótti brast á fyrðum enn farinnv ar máttrinn digri.
37. Þá var líkið lofðungs dánslagið á mótvöll þenna skatnar máttu skeyti Áns í skjöllungs sári kenna.
38. Undir sig hefir Ingjalld lagteignir bræðra tveggja hryggist mart eð heim var sagt helslag þeirra beggja.
39. Millding tæmdist margur baugrmungát lét til reiða þá var orpinn Úlfa haugr allt við sundið breiða.
40. Ingjalld kóngur ei var trúrÁn bað til sín kalla sá hefir borið í sverða skúr sigur fyrir garpa alla.
41. Fengið hefir hann fríðan hestfjarri kóngsins mönnum garpar tóku að greina flest grams af orðum sönnum.
42. Eigi kem eg til Ingjallds núaf er hin bezta tálga ei er betri ombon sú ætlar hann mér gálga.
43. Hittu kónginn hetjur þærog hermdu það er sagði Án gat þessu öllu nær illr og slægr í bragði.
44. Þórir talar við þengil snelldrþýðan tók að vína villdir þú nú hefna helldr hann drap bræður þína.
45. Hefði Án sem annað liðupp frá skeiðum gengið drepið þá bræðr og dugað oss við dýran sigrinn fengið.
46. Gjarna hefði eg þakkað þaðþá með heiðri ríkum nú er það ljóst hann leyndist að lymsku verkum slíkum.
47. Fyrir það verk að vópna ruðrvóra bræður felldi útlægur skal austr og suðr um allt mitt ríki og velldi.
48. Karl er hér segir kóngr í bygðkompán minn enn forni far til hans eð framdi dygð og flyt þér aptr að morni.
49. Ketill gekk þá frá kóngsins skeiðkappinn engi varði bær varð þá fyrir bauga meið og bóndi útí garði.
50. Kotbæ átti kallinn sákelling hans réð þjóna Drífa heitir dregla Ná dóttir þeirra hjóna.
51. Öll eru þau við gestinn glöðog gjörðu það með teiti bóndinn spyrr sá býður löð burgeismann að heiti.
52. Án bogsveigir er mitt nafnýtum vakteg dreyra fáir eru mér að frækleik jafn sem flestir mega nú heyra.
53. Eg gekk framm í ímu snartölldin þessa kenndi skræfan hafði sú skjalaði mart skeytið Áns í hendi.
54. Katli er fenginn kostr og drykkrkemr hann inn í skála er sjá hin djarfa dóttir ykkur drós kvað fleygir stála.
55. Hún er kvað kellinn okkart jóðung og lítils máttar vel líst mér á vænlegt fljóð við skulum saman þegar náttar.
56. Eg vil hér á allan háttæru og heiður þiggja meyjan skal hjá mér í nátt í miðri hvílu liggja.
57. Það er mér seggrinn síst í geðað selja hana só illa gilldari hafa nú gengið með þótt gjörðist hún mín frilla.
58. Þar kom Án við ærinn móðer aptni þessum hallar hetjan út hjá hurðu stóð og heyrði ræður allar.
59. Síðan var þar drepið á dyrraf djörfum hringa veiti þræll kom út og í þenna spyrr þegar hinn komna að heiti.
60. Hann kveðst Án af öllum kenndrIngjallds var eg með þegnum þá var broddr af boganum sendr bræður kóngs í gegnum.
61. Þetta er undra ána gangralldri kann að þrjóta hér kom áðan hriki só langr og hafði nafnið ljóta.
62. Án nam þegar er opnast dyrrinn í skálann ganga bóndinn þegar að brögðum spyrr og býður gisting fanga.
63. Sitr á knakki Ketill við elldog klæddur bjartri hringu þegar var gleði af fýlu felld og færði höfuð í bringu.
64. Hefir þú mínu nafni nefnstnjótur talaði skjallda margur hefur fyrir minna hefnst en mun eg þér eiga að gjallda.
65. Gjörði eg mér til gamans kvað þrællað ginna bauga stilli öllu skaltu Ánn minn sæll okkar ráða í milli.
66. Þá hef eg eina íþrótt lærter ýtar kalla fræga ef brögnum er við brúði kært bragsemi þeirra að hægja.
67. Brosti eg að þú beiddist fábóndans dóttur vilja eg skal lofa þig lækning þá þig lystir önga að gilja.
68. Tók í hendr á drýtnum drengog dregr hann út úr skála Þundar geymi hinn þriðja feng þellan Iðja mála. |
