Skúli Bergþórsson Meyjarlandi 1819–1891

Skúli var fæddur í Skagafirði, ef til vill á Sauðá þar sem hann ólst upp með foreldrum sínum, Bergþóri Jónssyni og konu hans, Jóhönnu Skúladóttur. Árið 1841 flutti hann með foreldrum sínum að Veðramóti í Gönguskörðum. Skúli gekk að eiga Elínu Jónsdóttur frá Ytri-Svartárdal 1847 og hófu þau þá búskap á Sauðá og bjuggu þar eitt ár. Eftir það bjuggu þau í Ytri-Svartárdal til 1853 er þau fluttu að Veðramóti. Vorið 1856 fluttu þau svo að Meyjarlandi á Reykjaströnd og við þann bæ   MEIRA ↲

Skúli var fæddur í Skagafirði, ef til vill á Sauðá þar sem hann ólst upp með foreldrum sínum, Bergþóri Jónssyni og konu hans, Jóhönnu Skúladóttur. Árið 1841 flutti hann með foreldrum sínum að Veðramóti í Gönguskörðum. Skúli gekk að eiga Elínu Jónsdóttur frá Ytri-Svartárdal 1847 og hófu þau þá búskap á Sauðá og bjuggu þar eitt ár. Eftir það bjuggu þau í Ytri-Svartárdal til 1853 er þau fluttu að Veðramóti. Vorið 1856 fluttu þau svo að Meyjarlandi á Reykjaströnd og við þann bæ var Skúli jafnan kenndur síðan. Á Meyjarlandi bjuggu þau hjón í 26 ár en þá fluttu þau í Kálfárdal og þar dó Skúli 1891. 
   Árið 1848 eignuðust Skúli og Elín dóttur sem skírð var Jóhanna í höfuð ömmu sinnar. Þau misstu hana á þriðja ári og orti Skúli eftir hana átakanlegt harmkvæði þar sem hann lýsir dauðastríði hennar og sorginni sem þá fyrst tekur enda er sálir þeirra fá aftur að faðmast „um eilífar tíðir.“
 Skúli var stórvirkt rímnaskáld og eru einir átta rímnaflokkar þekktir eftir hann. Ekkert hefur verið prentað af þeim nema Rímur af Jóhanni og Jóhönnu sem komu út í Kaupmannahöfn 1874 og eru þar eignaðar Jóni Jónsyni  (vefara) og Skúla en talið er nokkuð víst að Skúli hafi átt langmest í þeim. Þá orti Skúli einnig formannavísur við Drangey en þar stundaði hann flekaveiðar og einnig urðu margar lausavísna hans fleygar. (Sjá einkum: „Skúla þáttur Bergþórssonar“ eftir Hannes Pétursson í bók hans Misskipt er mannaláni III).   ↑ MINNA