Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Gríms rímur og Hjálmars 1Gríms rímur og Hjálmars – Fyrsta ríma
GRÍMS RÍMUR OG HJÁLMARS
Bálkur:Gríms rímur og Hjálmars
Fyrsta ljóðlína:Berlings hefur mig blíðu svipt
Höfundur:Höfundur ókunnur
Heimild:Rímnasafn II. bls.114–119
Viðm.ártal:≈ 1400–1500
Flokkur:Rímur
1. Berlings hefur mig blíðu sviptbaugsins fagra leika, stjörnu sýti ég strauma nift strítt fyrir hörundið bleika.
2. Blekkir mig sú bauga Rán,björtust allra sprunda, hef ég því ekki af listum lán um lilju hrings að stunda.
3. Sút og blíða saman er allt,svellur um mitt hjarta, hef ég því bæði heitt og kalt hrings fyrir vífið bjarta.
4. Vaxa mér í visku býViðris haukar báðir, af því kveikist elskan ný upp um mærðar sáðir.
5. Er ég brugðinn brúna náttblíðum yndis svefni, hef ég því ekki að hugsa fátt fyrir hvíta hringa Gefni.
6. Karl hefur heitið kóngur sá,er köppum átti að ráða, sikling hafði Svíþjóð á sest til gleði og náða.
7. Landið vítt og lýða fjöldlofðung hafði að stýra mest er öll af menntum völd mildings sveit hin dýra.
8. Vísir hafði fengið frúþá fegurst var ein að líta, ól við mætri menja brú motra lindi hvíta.
9. Ýtar skyldu auðar gáttIngigerði kalla, rann sú upp við rausn og mátt Rindin Fofnis palla.
10. Virðar sögðu væri slíkveiga þöllin engi, sú var bæði björt og rík, bragnings gladdi drengi.
11. Eirek nefni eg ítran jarl,er öðlings varði veldi, var hann nær sem geirinn gall og garpa marga felldi.
12. Fylkir hefur þá frúna átt,fremdir kunni að veita, ól hann son við seima gátt, sá nam Grímur heita.
13. Vex hann upp og vandist bráttvigra leik að efla, rjóða sverð í randa þátt, renna bjarg og tefla.
14. Stundar tafl og stjörnu list,steini langt að varpa; öngrar hefur hann menntar misst, er mæta prýðir garpa.
15. Var hann þá orðinn vintra tólfvill honum enginn bjóða skíða ferð og skjóta kólf, Skilfings eld að rjóða.
16. Skemmtir sér í skemmu þrátthjá skorðu Fofnis landa, leggur rækt við refla gátt reynir snarpra branda.
17. „Spjalda eik, vil ég spyrja þig“,kvað spennir raddar Iðja, „viltu auðgrund eiga mig, ef ég fer þín að biðja?“
18. „Öngum gifti ég manni mig,menja svaraði skorða, láttu föður minn fræða þig og freista slíkra orða.“
19. Kappinn gengur kóngs á fundog kvaddi stilli hinn mæta: „gift mér fríða falda grund, fleygir nöðru stræta.“
20. „Þýða fær þú ei þorna gátt,“þengill talar af móði, „unnið hefur þú frægðar fátt né fæddan varg á blóði.“
21. „Hvert skal, hilmir, halda þáhræva lauka að rjóða svo að ég mætti frúna fá? Fögur er hringa tróða.“
22. „Hjálmar nefni ég harðan mann,hvatan að eggja sálmi, skjöldu græna skýfir hann og skiptir björtum málmi.
23. Vænu gulli virða gleðurog veitir stríð með brandi. Hárek nefni ég Hjálmars feður, heldur Bjarma landi.
24. Veit ég öngvan vænna mannvöskum stýra lýði, far þú skjótt að fella hann og freista þinnar prýði.
25. Efl þú snarpan laufa leikog legg hann skjótt að velli, þá skal ég gefa þér gullhlaðs eik með gnógu handar svelli.
26. Heita má það hamingju raunHjálmar kappa að fella, því skal hvíta leggja í laun lindi auðar þella.“
27. Grímur frá ég gekk á brautgullhlaðs eik að finna, strauma fagnar stjörnu laut stýri benja linna.
28. „Hversu fór,“ kvað hringa eik,„hilmir vil ég þig frétta.“ Rjóð er kinn af reiði bleik. „Ræsir, grein þú þetta!“
29. „Hjálmar nefndi hilmir þannhreyti nöðru stræta, firra skal ég fjörvi hann en fá þig, sprundið mæta.“
30. „Faðir minn vill þig feigan mann,“fljóðið talar af mæði, „hér er sá brandur að bíta kann blóðug Handis klæði.
31. Stýr þú honum við stála hreggsterkleg högg að veita.“ Tiggi leit í tyrfings egg, Trausta frá ég hann heita.
32. Brúðurin seldi brodda Þundbrynju snákinn þenna; „hvorki skal ég af hilmis fund hvika né undan renna.“
33. Grímur finnur föðurinn sinn,„þú fá mér skeiður og drengi, vaxa mun nú vegurinn minn, vil ég ei fresta lengi.“
34. „Ég vil fá þér fimmtán skeiðurog fagran dreka að stýra, vel þú þér með vænan heiður vopn og þegna dýra.“
35. Þings er kvatt en þegna fjöldþangað sótti víða, þá var Grími gildleg völd garpa sveitin fríða.
36. Fús var honum að fylgja hverfleygir nöðru palla. Dreif til strandar stillis her. Sterka frá ég þá alla.
37. Skatnar hrundu skeiðum þá,skipuðu öllum reiða. Högna voðin hörð og blá huldi bauga meiða.
38. Vinda segl en veðrið stóðvíst í öllum skautum. Strengja björn þar er stytti voð strauk á skeljungs lautum.
39. Grímur tók að geysa stríðog gjörði víða að herja. Engi þoldi örva hríð. Eiðinn flestir sverja.
40. Garpar héldu að Gauta láðgræðis hestum mörgum. Þar mun aukast úlfum bráð og eflast gildi vörgum.
41. Lægis hesta létu þeirað landi renna alla. Hér mun görpum Gönlis leir góms af barmi falla. Athugagreinar
Haukur Þorgeirsson sló inn eftir útgáfu Finns Jónssonar en stafsetning er færð til nútímahorfs. Ríman er aðeins varðveitt í einu handriti, AM 604 c 4to. Flestar leiðréttingar Finns eru teknar upp í textann. Þeirra helstu er getið hér fyrir neðan.
1.4: strítt] hdr. stríðs 5.2: blíðum] hdr. blíðan 16.3 rækt] hdr. rætt 17.2 kvað] orðið er ekki í hdr. 25.4 handar] hdr. hrannar |
