SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Ésúsarrímur 8Áttunda rímaBálkur:Ésúsarrímur
Fyrsta ljóðlína:Líður að vetri, verið getur
Höfundur:Tryggvi Magnússon*
Heimild:Tryggvi Magnússon: Ésúsarrímur.. bls.72–74
Viðm.ártal:≈ 1950
Flokkur:Rímur
1. Líður að vetri, verið geturvon á hretum, seimaskorð. Þá er betra að bæla fletið, og búa’ í letur drottins orð.
2. Menn eru skæðir mennt sem hræðast,messu klæðast dúkunum, bera’ á glæður gamlar skræður, gefa fræðin púkunum.
3. Kirkjunnar sveit er klerkar heitakæfir og eitrar sálarfrið. Andleg geit og Guðspjallakeyta gjörvallt þreytir mannfólkið.
4. Presta er veldi komið að kveldiþótt Kölska teldu veitandi. Helvítis seldir eilífum *eldi. – Þeir eru heldur þreytandi.
5. Drottins friður fylgi yður,fullnuð er kviðan þetta sinn. Sú var sniðug, létt og liðug, svo legg ég svo niðuur mansönginn. > * * *
6. Hissa stóðu heimskar þjóðir,hafa ljóðin greint svo frá. Kenndi af móði mennt fullgóða menn og fljóðin hlýddu á.
7. Sjóli vendi’ um sveit og lendur,sýndist benda honum von. Guðs af hendi sagðist sendur. – Svona kenndi’ hann lon og don.
8. Frelsarinn hvatti fyrða brattafræðslusnatti leikinn í. Úr honum datt þá allur skrattinn; eitthvað satt kann vera í því.
9. Guðspjöll frá því greindu áður,grípa náðu frelsarann. Hann varð að bráð þeim bölvuðum snáðum; burt þeir hrjáðan leiddu hann.
10. Hryggir í lundu, lostnir undrunlíta mundu postular, Í grasgarð skunda glæpahunda, Guðsson bundu illvirkjar.
11. Á postula skjótt þá skelfing sótti;skýldi nótt og myrkrið þeim. Trylltir af ótta tóku flóttann; tryggast þótti að leita heim.
12. Teymdan létu’ hann lubbatetrin,– Lausnarann meta ekki baun. Eftir fetar „aumingja Pétur“ allt hvað getur, samt á laun. – – – Athugagreinar
4.3 eldum] > eldi (rímsins vegna) Iðunn.
5.3 var] er Iðunn. 5.4 svo legg ég] legg ég svo Iðunn. 10.3 glæpahunda] glæpahundar Iðunn. |