Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Noregs minniFyrsta ljóðlína:Arinbjarnar fóstrfold
Höfundur:Gísli (Gíslason) Brynjúlfsson
Heimild:Gísli Brynjúlfsson: Ljóðmæli. bls.154–156
Viðm.ártal:≈ 1875
Tímasetning:1874
1. Arinbjarnar fósturfold,fornkonunga móðir, Ingólfs dýra móðurmold, mætu feðra slóðir! Þín skal minnst í óði enn, arnarflug og huga til þín rekja mætir menn meðan lýðir duga.
2. Hvar í heimi höfum séðhöfuðskáldin meiri, eða hærri hauks með geð, hildingsefnin fleiri? Þinna fjalla feikna-mál fer með himinröndum meðan lifir manns í sál mærð í öllum löndum!
3. Fyrst eg tel og frægstan þarforna skáldið eina, Starkað, hinn er stýrir var stærstra bragargreina: kvað í hilmis höllu ljóð, hin er öld ei gleymir mikilúðleg, máttug þjóð, meðan lægir streymir!
4. Þaðan hófst við hjörva gnáhugarmál að festa, Úlfr bæði og Erpur þá óðinn skópu mesta; æðra brag en Bragi skáld brögnum englnn færði, Þjóðólfur við Sónar sáld sögur fornar mærði.
5. Þorbjðrn hátt um hilmi kvað„Hrafnamálin’’ snjöllu hornklofi, sem hróðrar glað hleypti um bragarvöllu! Ölvir hnúfa heitinn var höfuðskáld með lýðum, „og illa skældinn“’ Auðunn bar æðst þó lof og tíðum.
6. Fór svo orð um fjöll og dalfrægð að auka þína, skírast væri skáldatal skötnum langt að tína! Goðorm saga sannan tér sindra bragar stilli, og æðstan ljóða örninn hver Eyvind skáldaspilli!
7. Svo stóð allt, uns hetjan hné,hróðr um vegu þína: Haralds önd af hauðri sté, hann tók þá að dvína! Get eg þó við grjótið enn gneistinn lifi forni, sem að fyrri fundu menn frægðardags að morgni:
8. Arinbjarnar fósturfold,fornskáldanna móðir, Ingólfs dýra móðurmold mætu Dofra slóðir! Þangað enn þín liggi leið lofs að bestum ströndum, þar sem blikar hugum heið „Haralds önd yfir löndum’“. |
