SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Róður í álagshættiFyrsta ljóðlína: Hroll ber enn úr allri
Höfundur:Þorsteinn frá Hamri
Heimild:Són, tímarit um óðfræði. bls.4. árg. bls. 4
Viðm.ártal:≈ 2000
Tímasetning:2006
Flokkur:Sónarljóð
Skýringar
Sónarljóðið 2006. Greinargerð höfundar:
Vísur þessar eru saman settar undir dróttkvæðu háttarafbrigði sem kemur fyrir í Háttalykli Rögnvalds jarls kala og Halls Þórarinssonar (12. öld) en einnig í Háttalykli Lofts Guttormssonar þremur öldum síðar og nefnist þar álagsháttur. Samkvæmt honum væru raunar þessi tvö erindi eitt heilt erindi. Til forna nefndist hátturinn núfu- eða hnúfuháttur („eptir Ölvi hnúfu, skáldi Haralds hárfagra?“ spyr Finnur Jónsson), en í handritum að Háttalykli Lofts er hann auk álagsháttar kallaður dróttkveðið með hnykk eða dróttkveðið tvístimlað. Að sögn stígi um palla er fornt orðtak og táknar að ort sé ofljóst: að orð merki í rauninni annað en það sem látið er í veðri vaka.
Hroll ber enn úr allri
ætt. Fer Skuld að hætti. Hröðum fús til flæðar ferð, en þreyja verðum ok á herðum, ok á fornum herðum. Ýtum Fjalars fleytu fram. Róum hríð skamma. Orð munu brátt af orði allmyrk í hryn falla; stíg þú um palla, stíg þú, sögn, um palla! |