Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Helreið BrynhildarFyrsta ljóðlína:Skaltu í gegnum
Höfundur:Höfundur ókunnur
Viðm.ártal:≈ 900–1275
Flokkur:Eddukvæði
Skýringar
Ekki er hægt að slá öðru fram með fullri vissu um aldur eddukvæða en að þau eru ekki yngri en frá u.þ.b. 1270. Þá er sennilegt að sköpun þeirra í munnlegri geymd hafi staðið lengi yfir. Þau fá hér viðmiðunarártalið 1000 til að auðvelda flokkun án þess að í því felist tilgáta um eiginlegan aldur.
Eftir dauða Brynhildar váru gör bál tvau, annat Sigurði, ok brann þat fyrr, enn Brynhildr var á öðru brennd, ok var hon í reið þeiri, er guðvefjum var tjölduð. Svá er sagt, at Brynhildr ók með reiðinni á helveg ok fór um tún, þar er gýgr nökkur bjó. Gýgrin kvað:
1. „Skaltu í gegnumganga eigi grjóti studda garða mína, betr semði þér borða at rekja heldr en vitja vers annarrar.
2. Hvat skaltu vitjaaf Vallandi, hvarfúst höfuð, húsa minna? Þú hefir, Vár gulls, ef þik vita lystir, mild af höndum manns blóð þvegit.“ Brynhildr kvað:
3. „Bregðu eigi mér,brúðr ór steini, þótt ek værak í víkingu; ek mun okkur æðri þykkja, hvars menn eðli okkart kunna.“ Gýgrin kvað:
4. „Þú vart, BrynhildrBuðla dóttir, heilli verstu í heim borin; þú hefir Gjúka of glatat börnum ok búi þeira brugðit góðu.“ Brynhildr kvað:
5. „Ek mun segja þérsvinn ór reiðu vitlaussi mjök, ef þik vita lystir, hvé gerðu mik Gjúka arfar ástalausa ok eiðrofa.
6. Hétu mik allirí Hlymdölum Hildi undir hjalmi hverr er kunni.
7. Annar hét Agnarr,Auðu bróðir, er véttr engi vildi týja.
8. Lét hami várahugfullr konungr átta systra undir eik borit; var ek vetra tolf, ef þik vita lystir, er ek ungum gram eiða seldak.
9. Þá lét ek gamlaná Goðþjóðu Hjalmgunnar næst heljar ganga; gaf ek ungum sigr Auðu bróður; þar varð mér Óðinn ofreiðr of þat.
10. Lauk hann mik skjöldumí Skatalundi rauðum ok hvítum, randir snurtu; þann bað hann slíta svefni mínum, er hvergi lands hræðask kynni.
11. Lét hann um sal minnsunnanverðan hávan brenna her alls viðar; þar bað hann einn þegn yfir at ríða, þanns mér færði gull, þats und Fáfni lá.
12. Reið góðr Granagullmiðlandi, þars fóstri minn fletjum stýrði; einn þótti hann þar öllum betri víkingr Dana í verðungu.
13. Sváfu við ok unðumí sæing einni, sem hann minn bróðir of borinn væri; hvárki knátti hönd yfir annat átta nóttum okkart leggja.
14. Því brá mér GuðrúnGjúka dóttir, at ek Sigurði svæfak á armi, þar varð ek þess vís, er ek vildig-a-k, at þau véltu mik í verfangi.
15. Munu við ofstríðalls til lengi konur ok karlar kvikvir fæðask; við skulum okkrum aldri slíta Sigurðr saman. Sökkstu, gýgjar kyn.“ |
