Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
BúadrápaFyrsta ljóðlína:Báru á vali víka / vel frák þeim líka
Höfundur:Þorkell Gíslason (12 öld)
Viðm.ártal:≈ 1175
1. Báru á vali víka,vel frák þeim líka seggjum snarræði, sverð ok herklæði.
2. Knúði hvast harða,hljópu marir barða, hregg, á hefils völlum, á humra fjöllum; blá þó hrönn hlýrum, hraut af brimdýrum, kili skaut œst alda, uðr hin sviðkalda.
3. Báru raukn rastarekka geðfasta, þröng at rym randa, til ræsis landa. Við nam víðr mörgum, vápn vóru grimm törgum, nýtt gafsk nest hröfnum, Nóregr skipstöfnum.
4. Herr bar hátt merki,á Hamðis serki grimt kom él eggja, at geksk lið seggja; meiddu fjör flotna, flest varð hlíf brotna, glumðu gráir oddar, grjót ok skotbroddar.
5. Hrutu fyr borð bæði,brustu herklæði, höfuð ok hendr manna, hræ nam vargr kanna.
6. Neytti herr handa,hríð vas snörp branda, fúst vas fár randa til fjörnis landa. Fellu fleinbörvar, flugu af streng örvar, sungu hátt hjörvar við hlífar görvar.
7. Gullu hræs haukar,hvassir benlaukar skýfðu liðs leggi, lamði grjót seggi. Gnustu gráir malmar, gengu í sundr hjalmar, hauks vasat friðr fjöllum, í fjörnis stöllum.
8. Búa frák greitt ganga,(gladdi svan hanga, vökð vas göll geira) gögnum lið þeira.
9. Hagl vá hvert eyri,hraut á lög dreyri blóð þó bens árum, ór bragna sárum. Þar fell valr víða, vé sá gyld ríða, barðisk sveit snarla á snekkjum jarla.
10. Örum réð sér snörpum,slíkt vas raun görpum, flagð hit forljóta af fingrum skjóta. Gerðisk grimt fíkjum at gumnum ríkjum (gnýr vas hár hlífa) hregg ok loptdrífa.
11. Sté fyr húf hestihrófs hinn þrekmesti gœðir gunnskára; gladdisk nagr sára. Niðr kom bens bára, Búi nam sér hvára, ferð hykk friðar mistu, frœkn í hönd kistu.
12. Feldi Vagn virða,valdi of nái stirða hrafn hinn hvassleiti, - hrunði á borð sveiti -; þó réð þess dála, þrymr vas hár stála, eyðis undglóða Eiríkr skip hrjóða. |
