Vísnasafn Skagfirðinga
SöfnÍslenskaÍslenska |
Viðm.ártal:≈ 1900–1927
Á sumarmorgni æskunnar sól í heiði skín
silfurtær var lindin og rós á hverri grein unaðsraddir söngfugla óma heyrði ég blítt allt mér sýndist vera svo dýrðlegt og frítt. Og sjálfur var ég glaður með létta og hýra lund lék mér þá að yndælum blómrósum á grund. Ég þenkti hvorki um heiminn né þrautir eða kíf ég þekkti aðeins saklaust og vonfagurt líf. Nú skil ég orðið fleira, en skilja kunni ég þá nú skoða kann ég lífið svo mörgum hliðum frá. Nú þekki ég betur heiminn og umhverfis mig allt já, ótal margar stundir, sem dimmt er og kalt. Ég syrgi þig mín æska sem flogin ert mér fjær því fögur var þín minning og huga mínum kær ég lýt þig aldrei framar, ó farðu, farðu vel í forlaganna skauti mitt er líf og hel. |
