Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Hugvekja*Fyrsta ljóðlína:Syðra eg dáinn sagður var
Höfundur:Gunnar Pálsson
Heimild:Gunnar Sveinsson - mappa I. bls.227–231
Viðm.ártal:≈ 0
Tímasetning:1787
1. Syðra eg dáinn sagður var snemma á þessum vetri, efni er það til örvunar, að ævin gjörist betri. 2. Satt hér eftir kemur kvitt,kann það bregðast eigi, langt er vorðið lífið mitt, líður að enda degi. 3. Og lof sé Guði liðið er snartlífið fallvalt þetta, þá mun verða betur bjart og byrði af herðum detta. 4. Þá var komið þess mitt árþriðja og sjötuganda, því mun Drottinn hjálpa hár hefja mig snart úr vanda. 5. Falls er von að fornu tré,fausknum ber þess gæta, að varbúinn ei við því sé, sem vill hönum eitt sinn mæta. 6. En lærðu að trúa og lifa vel,líkt þá færðu deyja, hér við má þitt hjartans þel í huganum glaðvært þreyja. 7. Reynslan kennir mönnum margt,má þess síðan gæta; en dauðanum fylgir önnur art, eitt sinn skal honum mæta. 8. Trúin verður að taka viðog treysta Guði sínum; hans mun ekki losna lið né leiðsla í dauða þínum. 9. Ókunnugt var Ísraelinnan hafið rauða, en Drottinn leiddi lýð sinn vel til lífs, en ekki dauða. 10. Fyrir trúna förin súfáheyrð gjörast kunni; leiðir Guð svo lifandi trú loks að síðustunni. 11. Móses hlýddi og trúði trausttilsögn Drottins vilja; svo mun Guð ei lið sitt laust við lifandi trúna skilja. 12. Yfir um fluttist Ísrael,af því Guði treysti. En egypskir gistu hel; þeim gafst svo mannleg hreysti. 13. Svo er um traustið rangt og rétt;raun hér vitni gefur, hvörjum fyrir hvað er sett og hvers vor nauðsyn krefur. 14. Móses Guði sætan söngsamdi á þurrt land kominn fyrir þau opnuð frelsis göng, og fólkið kvað við Amen. 15. Svo mun fegin frelsuð sál,færð úr dauðans hafi, sætlegt hefja sigurs mál með signuðu engla skrafi. 16. Aldrei þrjóta um eilífð kannefni lofgjörðanna fyrir sérhvern frelstan mann; fær það reyndin sanna. 17. Lof sé Guði! líður snartleiðin hér ókennda; öngvum býður hann of hart, hér er oss gott að lenda, og hér fær bragurinn enda. |