Er svo rakin ættarslóð

Þetta kvæði Hjálmars stendur aftan við lítið sögubrot af Oddi Gunnarssyni sem er aftan við svokallaða Geneologiu Hjálmars í Lbs 467 4to og er það allt saman í kveri skrifað með Hjálmars eigin hendi. Hjálmar var hjá Oddi á einn vetur á sjötta ári og naut þar góðs atlætis. Seinna reri Hjálmar oft með sonum Odds á en þeir voru formenn. Finnur Sigmundsson birti kvæðið orðrétt í útgáfu sinni sem hér er stuðst við nema hvað hann hefur í 1. línu 4. erindis ’orðið’ en ekki ’vorðið’ eins og Hjálmar skrifar.
Fyrirsögn kvæðisins er: Notæ.
Þrjár fyrri vísurnar eru lof um Odd en þær síðari tvær eru um Hjálmar sjálfan í elli og benda til þess að mjög hafi verið tekið að halla á síðari hluta ævi Hjálmars er hann orti kvæðið.
Þær vísur tvær birti Hannes Hafstein sem sjálfstætt kvæði í Kvæðum og kviðlingum eptir Bólu-Hjálmar sem út kom í Reykjavík 1888. Hefur hann þar fyrirsögnina, Feigur Fallandason, en það hefur Hjálmar skrifað undir kvæðið í handriti sínu.   ↑ MINNA