Síldin kveðin á miðin

Höfundur, Stefán Vagnsson, segir svo frá tildrögum þessa kvæðis: „Sumarið 1944 var ég verkstjóri við Síldarverksmiðjuna á Siglufirði. Var það fyrsta árið, er Sveinn Benediktsson var formaður síldarverksmiðjustjórnar, og lét þá Þormóður Eyjólfsson af störfum, mest fyrir það, að ágreiningur var milli hans og ráðamanna þar nyrðra um byggingu síldarverksmiðjunnar Rauðku á Siglufirði. Framan af sumri var reytingsafli af síld, en tók fyrir um júlílok, og veiddist þá ekkert allt fram til 11. ágúst.
Kemur þá Sveinn eitt sinn til mín og   MEIRA ↲

Höfundur, Stefán Vagnsson, segir svo frá tildrögum þessa kvæðis: „Sumarið 1944 var ég verkstjóri við Síldarverksmiðjuna á Siglufirði. Var það fyrsta árið, er Sveinn Benediktsson var formaður síldarverksmiðjustjórnar, og lét þá Þormóður Eyjólfsson af störfum, mest fyrir það, að ágreiningur var milli hans og ráðamanna þar nyrðra um byggingu síldarverksmiðjunnar Rauðku á Siglufirði. Framan af sumri var reytingsafli af síld, en tók fyrir um júlílok, og veiddist þá ekkert allt fram til 11. ágúst.
Kemur þá Sveinn eitt sinn til mín og segir: „Eruð þið ekki mögnuð kraftaskáld þar efra, í Skagafirðinum, sem mundi verða lítið um að kveða síldina á miðin?“ „Því býst ég við, ef að því er horfið,“ segi ég. „Láttu þá sjá og kveddu síldina á miðin, því oft er þörf, en nú er nauðsyn,“ segir Sveinn. „Það má vel vera að ég leggi í það, ef til einhvers væri að vinna,“ segi ég, og tók Sveinn því líklega, en annars slógum við þessu upp í gaman. Um kvöldið, er ég kom heim af vaktinni, orti ég eftirfarandi vísur og sendi Sveini samstundis:“
..................................
Síðan segir Stefán: „Daginn eftir, laust fyrir hádegi, erum við Sveinn staddir frammi á bryggjunni og sjáum hvar skip kemur fyrir Siglunesið og beygir inn á fjörðinn, hlaðið síld. Stuttu síðar sjáum við annað koma úr sömu átt og svo hið þriðja og fjórða. Voru þau öll hlaðin. Er skemmst frá því að segja, að þetta var upphaf að einhverri mestu aflahrotu, sem komið hefir á Norðurlandi, og stóð hún fram á haust. Voru allar geymslur fullar af mjöli og hver tanki fullur af lýsi. Allir pokar voru orðnir fullir og varð því að setja mjölið í stíur, því viðskiptamálaráðherrann leyfði ekki meiri innflutning á pokum í bili. Áttum við Sveinn oft tal um þetta, sem hann þakkaði mér eingöngu! og lét ég í ljós við hann, að ekki þætti mér ólíklegt, að hann nestaði mig sæmilega heim um haustið af vínföngum og hafði hann góð orð um það.“   ↑ MINNA