Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Nýjársgjöf til Margrétar Jónsdóttur 1798Fyrsta ljóðlína:Komdu til mín, kona góð!
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.397
Viðm.ártal:≈ 1800
Skýringar
Ljóð þetta er fyrsta ljóðið úr flokki sem nefndur er í bókinni „Um fósturbörn skáldsins.“ Það er sagt tekið „Eptir eiginhandar-riti og afskrift.“
1. Komdutil mín, kona* góð!kættu mér í geði! Þér á eg að þakka fljóð! það sem eg hef að gleði.
2. Öll er von eg elski þig,yndisperlan ljúfa! Aðrir flestir angra mig, en aldrei þú, mín dúfa!
3. Þér þó goldin umbun eröllu minni en skyldi, fyrirmunar fátækt mér að fóstra þig sem vildi.
4. Sá sem gladdi með þér migmitt í þrautum nauða, elski, blessi og annist þig eins í lífi og dauða!
5. Eina vildi eg eiga mérósk þegar raunir vakna: að við hvorugt annars hér örendis þurfum sakna. Athugagreinar
*1.1 „Nafnið er Margrétar Bogadóttur; eg mátti ráða því“. Skáldið.
[Þetta ber væntanlega svo að skilja að höfundur hafi gert þessa athugasemd í handrit sitt og hafi hann fengið að ráða nafni Margrétar litlu og skírt hana í höfuð konu sinnar, Margrétar Bogadóttur sem flutti reyndar aldrei með honum norður í Eyjafjörð.] |
