A 057 - Einn ágætur sálmur um Kristum og hans pínu | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

A 057 - Einn ágætur sálmur um Kristum og hans pínu

Fyrsta ljóðlína:Oss lát þinn anda styrkja
Höfundur:Heinrich Müller
bls.xxxiiij
Bragarháttur:Sjö línur (tvíliður+) þrí- og ferkvætt AbAbcOc
Viðm.ártal:≈ 1575
Flokkur:Sálmar
Einn ágætur sálmur um Kristum og hans pínu
Hjálp Guð svo eg nú kunni. Emenderaður.
Henrich Myler.

1.
Oss lát þinn anda styrkja,
þú eðla skapari minn.
Veit mér með visku að yrkja
og virða heiður þinn.
Fagnandi mér það byrja ber
blessuð orð þín að syngja.
Þar hjálp til, herra, mér.

2.
Ævinlig orð þín blífa.
Esajas svo í sinni bók
skýrt réð skrifa:
Skal veröld þrjóta þó
og öll skepna af Guði gjörð
eyðast og umbreytt verða.
En Guð brigðir ei sín orð!

3.
Játum á jörðu sendan
Jesúm Guðs föðurs Orð,
með stórum dásemdum sýndan,
seldan fyrir lítið verð
af Júða, sínum eigin svein,
og í dauða forráðið
lamb Guðs með lýti ei nein.

4.
Páskalamb áður inni
átu sem lögmál bauð,
að hefðu þeir í minni,
í hendur tók sér brauð.
Mælti: „Líkami minn það er,
mun sá fyrir yður gefast,
frá synd svo frelsist þér!“

5.
Bauð þeim sitt blóðið rauða
berliga víni í
drykki í minning síns dauða,
dylur ei Pálus því:
„Sá verðugur þiggur þetta brauð
og þennan kaleik drottins
aldrei sér andarnauð.“

6.
Jesús þvó þeirra fætur
þeirri nótt sömu á.
Sá lærdómur var sætur,
síðan þeim kenndi þá:
„Elskið hver annan allan tíð,
og mínir lærisveinar
þekkist af þessum sið!“

7.
Í grasgarði síðan
Guðs son þrisvar bað,
Júða vill bræði bíða,
bundu hann í þeim stað.
Fyrir dómarann fluttur var,
flengdur og krýndur þyrni,
til dauða dæmdur þar.

8.
Helgastan hátt upp festa
höfðingja lífs á kross.
Hann sagði sig mjög þyrsta
sannliga eftir oss
að bæta allt vort andartjón.
Af mörgum mjög var hæddur,
eilífi sjálfs Guðs son.

9.
Niður sitt höfuð hneigði,
hann sinn anda upp gaf,
sem Jóhannes það sagði,
svo var krossi tekin af.
Í gröf hafa hans líkama lagt.
Upp reis á þriðja degi,
sem áður hafði hann sagt.

10.
Um tuttugu daga tvenna
talaði Kristur þeim
orð sín og bauð kenna
öllum þjóðum í heim.
Hver trú og skírn nú tekið fær,
tign eilífs lífs skal erfa.
Það veitti Kristur kær.

11.
Lúkas í letur setti
lausnarans himnaferð.
Er þó með orði og almætti
ætíð hjá sinni hjörð
líka sem oss lofaði hann.
Hold, heimur og helvíti
hindra það ekki kann.

12.
Fyrir yfirvaldi eigum
allir að biðja Guð,
af þeim þótt þiggja megum
þyngsl og rangindi með,
að Guð unni þeim miskunnar
fyrir Jesúm Krist, vorn Drottinn
nú og til eilífðar.