Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Tittlíngs minníngFyrsta ljóðlína:Mjög er nú hljótt í söngva sæti
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.366
Viðm.ártal:≈ 1775
Tímasetning:1774
Skýringar
Um þetta kvæði ritar Sveinn Yngvi Egilsson (Textar og túlkun, greinar um íslensk fræði. Háskólaútgáfan 2011, bls. 98):
undarlegt sambland af heimsborgaralegu háði og viðkvæmum trega. Mér er til efs að annað skáld hafi ort svo hjartnæmt kvæði um ellidauðan kanarífugl 1. Mjög er nú hljótt í söngva sæti, –sá fór í burt er skemmta nam, – er þá mitt fegurst eftirlæti orðið að dauðum tittlings-ham? Ó gæti ég lífgað aftur þig! Ó, hvað það mundi gleðja mig!
2. Ef lifði Túllín enn hjá Dönum,um þig sá gæti kveðið brag, – ættfuglar þínir áður honum yndælan gjörðu maí-dag, eg má og vitna það um þig: þú hefur tíðan gladdan mig.
3. Ætt þín í Roskild ágæt stendur,upprunninn líka varstu þar, til Kaupinhafnar síðan sendur, sáu þig ótal höfðingjar, ófeilnum tittlings-augum með eins fèkkstu þeirra dýrðir séð.
4. Örlaga nornir að þér krepptu,út byggðu þér frá Hafnar stað og háöldruðum hingað slepptu, hafi þær ómak fyrir það! – Erindi þitt til Íslands var öðrum að skemta’ og deyja þar.
5. Þú máttir nefnast utan efaÍslands klenódí makalaust. Ei stóð búkurinn út úr hnefa, innifaldi þó geysi raust, fiðrið skrautlegan farfa bar, fágum alls konar teiknað var.
6. Náttúru þú af höndum högumhvellrómað gjörðist instrúment, náttúran tók þig nú af dögum, náttúran sjálf þér hafði kennt, mætar náttúrumenntir barst, meistarastykki hennar varst.
7. Ó, hvað lystilig yndis-kvæðiá þinn hljómfagra barkastreng lék hún, þá morgunljómann bæði lofaði’ og nýjan sigurfeng, að kaldur unninn vetur var, vorblóminn gladdi skepnurnar.
8. Því mundi dauðinn þannig leiðaþig héðan burt frá vorri sjón? Honum var nær með öllu að eyða illfyglum þeim sem gjöra tjón. Yndi var meira að einum þér en öllum hröfnum, sem jörðin ber.
9. Þú giftist ekki í þessu landi,þar til var heldur engin von. – Ef þú hefðir af ektastandi eftir skilið þér líkan son, þá þyrfti ég ekki að mæða mig með því að vera að harma þig.
10. Ununar slíkrar eg má sakna(öll taka að finnast dægur löng) árla þá eg á vorin vakna við þann ófagra morgunsöng, að krummar fljúga að húsum heim og hundarnir fara að gelta að þeim. |
