Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3041)
Afmæliskvæði (14)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (40)
Ellikvæði (6)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (30)
Grýlukvæði (6)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (7)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Náttúruljóð (50)
Rímur (204)
Sagnadansar (36)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (13)
Særingar (1)
Söguljóð (9)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (4)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (38)
Ævikvæði (5)
A 001- Veni redemptor [gentium]Fyrsta ljóðlína:Nú kom heiðinna hjálparráð
Ætlaður þýðandi:Ólafur Guðmundsson í Sauðanesi
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). bls.bl. 1r–v
Viðm.ártal:≈ 1575
Tímasetning:1589
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Sálmurinn er talinn eftir Ambrósíus biskup í Mílanó. Lúther þýddi hann á þýsku: „Nun kommt der Heiden Heiland“. Vera má að Ólafur Guðmundsson í Sauðanesi hafi þýtt sálminn hér í Sálmabók Guðbrands. Marteinn Einarsson hafði áður þýtt þennan sálm undir stafhendum hætti (sjá: Nú kom hjálp þín, heiðin þjóð).
Hymnus. Veni Redemptor.
[Nótur]
1. Nú kom heiðinna hjálparráð,helgasta þetta meyjarsáð. Undarligt virðist öllum heim, að Guð vildi svo fæðast þeim.
2. Ei af holdi né blóði manns,heldur Guðs krafti og anda hans. Orð Guðs einn maður orðinn er, ávöxtur lífsins blómgast hér.
3. Líf einnar jómfrúr ólétt var,ókrenkt að meydóm þungann bar, um dyggðir ljómar eins og sól og var Guð þá í sínum stól.
4. Svo gekk hann fram um svefnhús sitt,sem var kóngligum sóma prýtt, sjálfur Guð og einn sannur mann sína leið fús að ferðist hann.
5. Af föðurnum útgenginn er,aftur til föðurs héðan fer. Allt til helvíta ofan sté, upp þaðan á Guðs hásæte.
6. Föðurnum jafn að öllu er,á sér holds sigurmerki ber, leggjandi á sitt eilíft vald eymdir vorar og veika hold.
7. Ljómar nú jata lausnarans,ljós nýtt gefur oss nóttin hans. Ekkert myrkur það kefja kann. Kristin trú býr við ljóma þann.
8. Hæstum Guði sé heiður og dýrð,hans syni lof og þakkargjörð. Heilögum anda sé æ og nú um aldir alda virðing sú. |
