Vor í dalnum

Nú þjóta upp þúfnarindar
og þýðir blása vindar.
Nú gráta gneypir tindar
því golan bræðir snjó.
Á bónda brúnin léttist
og bakið lúna réttist
er fyrst til vorsins fréttist
og fuglar syngja í mó –
2. – og fuglar fljúga um geiminn.
Nú fæðast lömb í heiminn
og fótamjó og feimin
þau fara að kroppa lyng.
Og lækir dansa í drögum.
Nú dafnar hjörð í högum
og svalar svöngum mögum
á sætum nýgræðing.

Og úti er gott að ganga
því grænir vellir anga
og blærinn blítt á vanga
sem barnshönd klappar, hlýr.
Og börnin úti á bala
við blómin ungu hjala.
Nú fagnar fegurð dala
allt: fuglar, menn og dýr.