Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Ljóðabréf frá Óla í DalFyrsta ljóðlína:Löngu er gleymt af ljóðum hvað
Höfundur:Ólafur Sigfússon, Forsæludal
Heimild:Handrit höfundar.. Viðm.ártal:≈ 0
Löngu er gleymt af ljóðum hvað
lék á bernsku tungum. Nú er seint að segja það, sem, þú varst mér ungum. Það var örvun ungum svein að þú virtir gæði. Fæddist staka ein og ein eða lítið kvæði. Þar sem engin skúra ský skyggja á gömul kynni átt þú lítinn leyni í ljóðagleði minni. Athugagreinar
Sumarstrákur í Grímstungu, Þór Sigurðsson Ak. f.1949 lærði vísurnar þar, en þær voru kveðnar til Helga Sigurðar Lárussonar 1920-1939 bóndasonar þar í Grímstungu.
|
