Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
VakaFyrsta ljóðlína:Eitt - í hljóðleik nætur - vakir skáld og leggur við hlustir.
Heimild:Bláin úrvalsljóð. bls.256
Viðm.ártal:≈ 0
Eitt -
í hljóðleik nætur - vakir skáld og leggur við hlustir. Það veit að með
náttfallinu berast því orðin brothættu, fágæt, litrík, léttust allra
orða - en þyngst á vogarskál draumsins. Ef skáldið
festir blund, fara þau hjá sér þessi orð og eru því glötuð. Þess vegna
vakir það - eitt um óttu - og hlustar. Skáldið ann því að vera einfari í
myrkviði orða. Vaka þá aðrir sofa.
|
