Hillingar

Hinumegin við hafið blátt
hillingalandið skín.
Eg beini sjónum í sólarátt
og silfrið um vogana glitrar dátt
og geislarnir leika með gullin sín.
Þá kýs eg að vinda upp voð
í vorblæ á mjallhvítri gnoð
og sigla glaður minn sjó
með síþaninn streng og kló.
- - -
En eg er bundinn í báða skó
og brennd eru skipin mín.