Bjarni í Blöndudalshólum

Vefur ljúfa minning manns
manndóms gildið bjarta.
Fannst mér jafnan hugsun hans
héraðs blóma skarta.

Sagan faðmar sigurgreið
sæmdargóðan drenginn.
Eftir för um langa leið
lifir orðstír fenginn.

Glaður löngum gekk hann mót
geisla af nýjum degi.
Hugsjónir af hreinni rót
honum fylgdu um vegi.

Margt hann starfið mat og sá
máli þjóna gildu.
Vildi leita lausna á
lífsins hverri skyldu.

Mörgum vanda úr vegi ýtt
var með hætti sterkum.
Þjóðræktar með þelið hlýtt
þrátt hann stóð að verkum.

Aldrei var hann beggja blands,
batt sig engum dvala.
Fyrir ræktun lýðs og lands
lét hann verkin tala.

Ekki var hann einn og sér,
átti meðhjálp sanna.
Allt þar vitnið besta ber,
blessun hans var Anna!