Við vígslu Húnavers

Sjá hásumardag
yfir dalnum og ánni.
Heyr fagnaðarlag.
Gakk til fylgdar með þránni
sem lyfti sér hátt
yfir hversdagsins annir
fann styrk sinn og mátt
gegnum storma og fannir.

Því fólkið á þrá
þótt í fásinni búi.
Það langar að sjá
hvort að svanir þess fljúgi
og daganna strit
inn í dölunum þröngvum
hlaut blæ sinn og lit
í þess ljóði og söngvum.

Þótt draumarnir þrátt
ei við dagana sættust
sveif hugurinn hátt
þegar heimarnir mættust.
Því hljómar í dag
yfir dalnum og ánni
það fagnaðarlag
sem var fóstrað af þránni.

Með hátíðabrag
skal nú byggð okkar skarta.
Hún hyllir í dag
þenna drauminn sinn bjarta
sem rættist og varð
hér að vitni um samtíð
er byggði sinn garð
inn í bjartari framtíð.