Kveðja til Árna Þorkelssonar á Geitaskarði

Kveðja til Árna Þorkelssonar hreppsstjóra á Geitaskarði.
Flutt í samsæti er sveitungar héldu honum
við burtför hans úr Engihlíðarhreppi.

Nauðsyn er að nota frestinn
nú má enginn þögull sitja
skylt er að hylla heiðursgestinn
héðan burt sem er að flytja.
Þó að aðrir betur bjóði
breytir það ei ætlun minni -
kannski í mínum kotungssjóði
kjarna einhvern líka finni.

Verðugt er og viðeigandi
vel að kveðja Árna á Skarði.
Fáir hafa hér á landi
haldið meiri rausn í garði
höfuðbólið hefir setið
hálfa öld með sæmd og snilli -
orðstír sér hinn æðsta getið
endimarka lands vors milli.

Sá hefir marga hildi háða
halloka þó sjaldan farið
aldrei brostið dug til dáða
djarfmannlega sótt og varið.
Höfðingi í heimagarði
höggfimur á orðaþingum -
allir telja Árna á Skarði
einn með fyrstu Húnvetningum.

Vænst er að láta verkin tala
vísir kenndu mér það forðum.
Það er betra en þurfa að smala
þvinguðum og stirðum orðum.
Hver sem horfir heim að Skarði
höfgra kennir tilfinninga
þar er manndóms mælikvarði
merkisberans Enghlíðinga.
5.
Ef ég fyrir eigin kynni
Árna skyldi að verðung lýsa
verður hann að meining minni
maður sem er skylt að prísa.
Hollráð mörg og hjálp mér veitti
hann úr sínum nægtasjóði
og við mig sem bróðir breytti
bændaöldungurinn góði.
6.
Því er skylt að þakka og minnast
þoka ei frá réttum sanni
varla býst ég við að kynnast
veglyndari dánumanni.
Ættarsvip af Agli ber ´ann
orðaleikni Grettis sterka
spaki Njáll í anda er ´ann
Ólafur pá til rausnarverka.
7.
Gakktu svo frá Geitaskarði
göfugmennið aldurhára
þú varst sómi þínum garði
þín verður minnst til næstu ára.
Lifðu heill og laus við skærur
lífsins meðan straumur niðar.
Signi þínar silfurhærur
sólarroði árs og friðar.