Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
GunnaFyrsta ljóðlína:Nú vaknar jörðin af vetrarsvefni
Höfundur:Bjarni Jónsson frá Gröf í Víðidal
Heimild:Vísur Bjarna frá Gröf. bls.116
Viðm.ártal:≈ 1950
1. Nú vaknar jörðin af vetrarsvefniog vorið syngur í kringum mig. Það finnst mér tilvalið ástarefni ó, elsku Gunna, ég kyssi þig.
2. Hörpu dalsins ég heyri ómahvergi dýrlegri blett ég finn. Á hverju smáblómi litir ljóma lífið tilbiður höfund sinn.
3. Á meðan öndin í okkur hjarirog ástin bruggar sitt rauða vín þínir kossar og þrýstnu varir er þúsundfaldasta gleðin mín. |
