Akureyri

Fyrir löngu leit ég hérna
lítinn bæ á strönd.
Aftur kom ég svo í sumar.
Sólin gyllti lönd.
Til að sjá með eigin augum
óraveg ég fór.
Hvað þú værir, Akureyri
orðin rík og stór.

Valdi stað með víðsýn fríða
Vaðlaheiðarbrún
horfði á þína höfn og skóga
hús og grænu tún.
Höfuðborg hins bjarta norðurs
byggðir tengjast þér.
Borgin syðra er þér eigi
æðri í huga mér.

Ekki er von að óskabörnin
yfirgefi þig.
Ef þú hefðir, unga borgin
átt og fóstrað mig
held ég ei, ég hlypi frá þér
hrós mitt værir þú
alla daga yndi hjá þér
aldrei flytti bú.

Um þig bjartur ljómi leikur
lífgar bæ og fjörð.
Einhver sem er orðinn smeykur
um hið fagra á jörð
ætti að koma, ætti að sjá þig
einhvern sólskinsdag
svo hann geti eins og áður
unað sínum hag.

Þú ert fögur, Akureyri
Eyjafjarðar bær.
Aðrir bæir eru meiri
enginn samt þér nær.
Þú ert veitul vinum glöðum
vinnur huga manns
framar öllum öðrum stöðum
yndi þessa lands.