Minningar – Undir nafni Ásgeirs Jónssonar frá Gottorp

Mitt lífsstarf liggur að baki
í litlum búnaðarreit
með Hópin til beggja handa
í hlýlegri dalasveit.

Ég nauðugur fluttist frá því
sem fyrr var mín iðjugrein.
Borgarlífs gegnum glauminn
glampar minningin ein.

Eg átti þar unaðsstundir
einnig á móti blés.
Hugur langvegu leitar
léttir við Skollanes.

Þar er sú taug, sem mig tengir
traustast við liðin ár.
Á austasta hólnum við Hópið
er hestur með luktar brár.

Eg lít yfir kumlið hans lága
og lund mín er bljúg og klökk.
Glófexta vininn minn vef eg
í verðskuldað lof og þökk.

Hann er mitt augnayndi
ævinnar heiðursgjöf.
Frá leiði hans sést yfir landið
sem lykur um föður míns gröf.

Þar vil eg síðast sofna
er sólin í austri rís.
Ef örlögin ósk mína heyra
þar yrði mín Paradís.