Við kveðjum Hrafnagil

Eg þekki stað, sem indæll er
og engum manni leiðist hér
því Saga geymir aldinn yl –
við elskum gamla Hrafnagil.

Við munum lengi stund og stað
í starfi og leik. Ei gleymist það
þó fölni gras um gróinn völl
og geri snjó á efstu fjöll.

Hér undu klerkar ágætir
þó ofbeldi hér ríkti fyrr.
Nú gerist allt svo gott og hlýtt
og gamalt verður ungt og nýtt.

Í hug mér ekkert hærra bar
en hnjúkaraðir Jónasar.
Um undurfagran Eyjafjörð
skal eilíf sungin þakkargjörð.

Við kveðjum stað, sem indæll er
og engum manni leiddist hér.
En blærinn sendir árdagsyl
og örmum vefur Hrafnagil.