Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Endurminning og hvöt – brotFyrsta ljóðlína:Sinnismóður sinni frú
Heimild:Troðningar og tóftarbrot. bls.269
Viðm.ártal:≈ 1925
Sinnismóður sinni frú
þá svarar makinn: Hetjan engin hrærist nú þó hún sé nakin. Dalinn þurfum drengilega að verja dáð og hreysti honum vil ég sverja. Sonurinn til svara tók í seinna lagi: Fornar konur fýstu syni í frægðar slagi. Eg vil heldur buxnaskrámur bera en búast skarti og ættarleri vera. Athugagreinar
Í Glímufélagi Laxdælinga vildu buxur oft bila á átökunum. Var þá ekki laust við að glímumenn fengju ákúrur hjá húsmæðrunum eins og getur um í kvæði höfundar sem hann gerði 1921
|
