Útfararminning

Eg þó um Ingigerði
efnaði lítinn brag
samt trúi eg varla verði
vandað mjög sálmalag.
Lifrar og lýsið bræddi
löngum það sauð og át
á skötum fólkið fæddi
svo flest var komið í mát.

Arma útróðrardrengi
agtaði lítils hún
fúkyrðin faldi ei lengi
framgekk með síða brún.
Fisk bæði flatti og slægði
fleygði sem óð og ær
stytti sig nóg sem nægði
nett upp á þvykkvalær.

Fullvaninn fjörusulli
fannst henni engin lík
í því andskotans bulli
útklíndi hverja flík.
Lítilsvert lofið hreppti
löðrandi öll í grút.
Lungnasótt loks að kreppti
leið þannin ævin út.