Afmæliskveðja

Hugnæmt er að hafa notið
hlýjuríkra sólskinsdaga
yfir margan ósjó flotið
einmitt fyrir leiðsögn Braga.
Honum á ég það að þakka
þér ég kynntist fyrr á dögum.
Laða til sín ljúfa sprakka
listræn orð í skáldsins brögum.

Þú munt segja þetta er villa
þínum upp af heilaflogum.
Hverjum dytti í hug að hylla
hrakskáldið frá Elivogum?
Ljóðið þitt er lítið þvegið
lætur enga kosti fala
að því gat ég aldrei hlegið
um aðdáun var síst að tala.

Gæt þú orða, göfgi svanni,
gegni ég og róminn hækka,
ég er orðinn meir að manni
margir eru lengi að stækka.
Lestu upp og lærðu betur
listrænið í kvæðum mínum,
heyr, hvað orti eg í vetur
afmælis- á degi þínum.

Sælt er að vera á sjafnarskeiði
sólskinsbarn í ævintýri
þá er siglt í ljúfu leiði
leikur einn að halda um stýri.
Aðdáendur tugi telja
tigna, dýrka, biðja, vona.
Samt er nokkur vandi að velja
vitsins þarf að gæta, kona.

Dái ég þig í draumi og vöku
dái ég þig af sál og hjarta
dái ég þig í dýrri stöku
dái ég þig sem ljósið bjarta
dái ég þig fyrir dómgreind þína
dái ég þig sem afbragð kvenda
dái ég þig sem drottning mína
dái ég þig til lífsins enda.

Lifðu til að lýsa og fræða
lifðu til að þerra tárin
lifðu til að líkna og græða
lifðu til að mýkja sárin
lifðu í dýrstum lukkublóma
lifðu frjáls á sléttum vegi
lifðu þér til láns og sóma
lifðu sæl að hinsta degi.