Inn Húnaflóa

Nú beygir fleyið fyrir Horn,
við förum bauginn stundarkorn
en brátt er land á bak og stjór
og blikar sléttur sjór.
Hér Reykjahyrnu syðsta sér,
í sama miðið fjöllin ber
er hér um flóann halda vörð
þau Horn og Drangaskörð.
Við könnumst nú við Geirólfsgnúp
er gengur fram við Strandadjúp.
Af Drangajökli birtu ber
sá bjarmi líkur gulli er
og sveit er dýr
á sumri hýr
en samt hér enginn býr.

Nú strik er sett og stefna bein
við stýrum djúpt af Gjögurshlein
nær miðjum flóa móti sól
á miðum fljóta ból.
En sjómenn kátir koma heim
og konur ungar fagna þeim.
Um nes og vík og Bala bær
er byggður fjær og nær,
í grimmum dal með galdrana
á grundunum úti á Kaldrana
og eins og saga innir forn
við Ennisstiga og Kaldbakshorn,
und felli há
og hyrnu blá
má húsabæi sjá.

Þó víða ennþá vatni lönd,
af víði rís hin lága strönd
hjá Hindisvík og Vatnsnestá
og Vitanes þar hjá.
Þar höfn er fyrir Húnaþing,
er hefur fagra innsigling,
til vinstri handar hamrabrún
á hina gróin tún
og úti fyrir eyjar, sund
en inn af vogi sand og grund
og vötn og sléttur víðlendar
hjá Víkurnúp, er starir þar
við heiðið hátt
á landið lágt
og lagardjúpið blátt.