Klukkunni flýtt

Ritstjóri Húnavökunnar/Þorsteinn Matthíasson er gestkomandi á Leysingjastöðum hjá hjónunum Oktavíu og Halldóri og spyr/staðhæfir:
– Þú yrkir Halldór?
– Já auðvitað yrki ég. Yrkja ekki allir menn? Ég er alltaf að yrkja. – Túnið mitt – byggingar –allt, sem mér dettur í hug og ég framkvæmi, það er minn skáldskapur. Annars áður fyrr, meðan ég fór í göngur og þess háttar, þá urðu stundum til beinakerlingavísur. Nú allar gleymdar. – Flest af því sem ég geri, þegar ég fæst við ljóðasmíði, eru dægurflugur– hugdettur, ekki til að geymast.
– Mundir þú vilja leyfa mér að setja eina slíka hugdettu inn í samtalið?
– Ég veit ekki. – Jæja.
Þá kemur ofanskráð ljóð.