Þegar Nafni minn kom heim aftur – Kveðið í orðastað Guðjóns á Marðarnúpi | Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Húnaflói – kvæða- og vísnasafn

Innskráning ritstjóra

Þegar Nafni minn kom heim aftur – Kveðið í orðastað Guðjóns á Marðarnúpi

Fyrsta ljóðlína:Óttans hönd á dyrnar drap
bls.2015 bls 106-107
Viðm.ártal:≈ 1950
1.
Óttans hönd á dyrnar drap
drundi um hússins stafna
mundi annað meira tap
en misst ef hefðum Nafna.
2.
Þegar aldur þokast nær
þyngist mannsins lyndi
þá er barnsins blómi skær
besta sálaryndi.
3.
Mátti ekki á milli sjá
mörg var stundin nauða
þegar nafni litli lá
lífs á milli og dauða.
4.
Síst var ömmu svefn á brá
sat og beið við stokkinn
í heitar bænir hjartans þá
hún var niðursokkin.
5.
Nafna hönd í hennar er
huggun fyrir bæði
líkt og hún héldi í lófa sér
lífsins veika þræði.
6.
Loksins rann upp dagur dýr,
dugði verndarkraftur.
Fyrir guðshjálp nú sem nýr
Nafni er kominn aftur.
7.
Heyrum aftur kátan klið
kveða við um bæinn.
Gleðitárum gætum við
grátið allan daginn.
8.
Sá er leysti úr helju hann
honum hjá mun vera
einhvern tíma mikinn mann
mun úr nafna gera.


Athugagreinar

Elsta barnabarn Marðarnúpshjónanna, þeirrar Rósu Ívarsdóttur og Guðjóns Hallgrímssonar, heitir Guðjón Skarphéðinsson f. 1943 og ólst upp hjá þeim ömmu sinni og afa. Þegar hann var fjögurra ára sprakk í honum botnlanginn, hann fékk mikla lífhimnubólgu og lá í fjóra mánuði á spítalanum á Blönduósi og eftir að batamerki sáust var hann sendur suður og lá hann aðra fjóra mánuði á Landsspítalanum. Kennarinn og skáldið í dalnum, Kristján á Brúsastöðum orti ljóðið í orðastað afans, Guðjóns á Marðarnúpi. Annað barnabarn Marðarnúpshjóna, Gunnar Skarphéðinsson, gerði þátt af ljóðinu og tildrögum þess. Ljóðið týndist en er nýfundið.