Nafnlaust

Reisu háði og hendingskast
hreyflar kváðu og flautur.
Hleypti í gráðið, hélt sér fast
hrossaráðunautur.

Sig ei kærði um knapans list
kennd sem hrærði blóðið.
Á hjóla færleik ferðaðist
fældi og ærði stóðið.

Allir störðu á undrareið
en þó vörðust spotti.
Hann á jörðu skrykkjótt skreið
Skagafjörður glotti.

Etja léttum hófahund
héraðsréttur væri.
Víð og slétt er gróin grund
gnægð af spretta færi.

Þótt í hringa hjóli þeir
héraðsþinga milli.
Skagfirðingar meta meir
mélbitlinga snilli.

Þeir sem muna skemmtiskrár
skrið og funa í blakknum
hef ég grun uns blikna brár
best sér uni í hnakknum.