Úr jólaljóðum

                    I
Enn eru jólin eins og forðum daga
afmælishátíð, ljós í vetrarskugga           
Máttugan boðskap til að hjálpa og hugga
hefur að geyma þeirra fyrsta saga.

Svo kæta þau líka bæði munn og maga.
Mannfólkið hamast við að elda og brugga.
Nú þarf að vera glit í hverjum glugga,
gleði er fólgin í að breyta og laga.

–––––

Þó nöldra sumir, segja þetta allt
sýndarmennsku og til þess eins að blekkja
– jól séu fyrir kaupmenn presta og krakka.

En ætli þeim sé ekki bara kalt
innvortis og langi mest að þekkja
góðhjartað fólk sem gefur jólapakka.

                    II
Á jólunum fæddist Jesús
í jötu hann lagður var.
Gjafir þar honum gáfu
gráhærðir vitringar.

Síðan er þessi siður
samofinn kristni manns
– að fjölskyldur saman fagna
á fæðingardegi hans.

Gefa og þiggja gjafir,
ganga í kringum tréð
og inni í hugum allra
er afmælisbarnið með.