Þorsteinn Erlingsson 1858–1914
FJÖGUR LJÓÐ — 39 LAUSAVÍSUR
Þorsteinn fæddist í Stóru-Mórk undir Eyjafjöllum og ólst upp í Hlíðarendakoti í Fljótshlíð. Hann varð stúdent úr Lærða skólanum í Reykjavík 1883. Hann hélt síðan til Kaupmannahafnar og las um tíma lög við Hafnarháskóla en lauk ekki prófi. Hann dvaldist alllengi í Höfn eftir að hann hætti námi og fékkst þá einkum við kennslu. Árið 1896 fór hann til Íslands og sneri sér að blaðamennsku. Varð hann fyrst ritstjóri Bjarka á Seyðisfirði og síðan Arnfirðings á Bíldudal. Hann fluttist til Reykjavíkur árið 1902 og bjó þar síðan til MEIRA ↲
Þorsteinn fæddist í Stóru-Mórk undir Eyjafjöllum og ólst upp í Hlíðarendakoti í Fljótshlíð. Hann varð stúdent úr Lærða skólanum í Reykjavík 1883. Hann hélt síðan til Kaupmannahafnar og las um tíma lög við Hafnarháskóla en lauk ekki prófi. Hann dvaldist alllengi í Höfn eftir að hann hætti námi og fékkst þá einkum við kennslu. Árið 1896 fór hann til Íslands og sneri sér að blaðamennsku. Varð hann fyrst ritstjóri Bjarka á Seyðisfirði og síðan Arnfirðings á Bíldudal. Hann fluttist til Reykjavíkur árið 1902 og bjó þar síðan til æviloka. – Hann gekk að eiga danska konu á Hafnarárum sínum en þau slitu samvistir. Seinni kona hans hét Guðrún J. Erlings og eignuðust þau saman tvö börn. – Þorsteinn orti mikið og er ádeila á kirkju og ríkjandi hefðir í þjóðfélaginu ríkur þáttur í skáldskap hans. Að öðrum þræði var hann mikill unnandi þjóðlegra hefða og náttúru landsins og speglast hvort tveggja í ljóðum hans. Kveðskapur hans er léttur og lipur og í honum takast á raunsæi og rómantík. Ljóðasafn hans nefnist Þyrnar. – Þorsteinn var mikill dýravinur og skrifaði dýrasögur. Þá fékkst hann og nokkuð við þýðingar. ↑ MINNA