SöfnÍslenskaÍslenska |
Ólafur Björnsson Hlaðhamri Strand. 1821–1898EITT LJÓÐ — FIMMTÁN LAUSAVÍSUR
Bóndi á Kjörseyri, Hlaðhamri, og Kjörsá. Fjörmaður og hagorður segir í Strandamenn bls. 66. „Ólafur Bjarnarson var meðalmaður á hæð með jarpt hár og skegg. Hann var kátur og fyndinn“ skrifar Agnes Guðfinnsdóttir um tengdaföður sinn.
Ólafur Björnsson Hlaðhamri Strand. höfundurLjóðÚr erfiljóði – 63 erinda ≈ 1875LausavísurAgnes Björn og ÓlafurÁ Engjaspottum einn ég heyja Drottinn styður drenginn sinn Dýr er viður Eg geng flest til ama spor Eg var talinn eina stund Ekki er breytnin ektafín Endað blaðið víst jeg vinn Fyrir skímu flöskunnar Gengur fjörg á gæfustig Gleðin tingast gömlum hjá Hér þó gerist hart um smekk Stingur korði muna minn Um of ei trega tjáir hér Þegar aldur þróast betur |