SöfnÍslenskaÍslenska |
Björg Einarsdóttir (Látra-Björg) 1716–1784EITT LJÓÐ — ÁTJÁN LAUSAVÍSUR
Björg var dóttir Einars skálds Sæmundssonar og konu hans, Margrétar Björnsdóttur. Hún hefur líklega verið fædd á Stærra Árskógi en mun lengst af hafa verið búföst á Látrum á Látraströnd og fékk nafn sitt Látra-Björg af þeim bæ. Á yngri árum stundaði hún sjó og þótti karlmannsígildi til verka. Á seinni árum fór hún nokkuð á milli bæja en var aldrei í föstum vistum. Hún orti talsvert og er einkum þekktur kveðskapur hennar um ýmsar sveitir norðanlands. Orð lék á að hún væri ákvæðaskáld. Björg var ógift og barnlaus. (Sjá Guðrún P. Helgadóttir: „Látra-Björg“. Skáldkonur fyrri alda I–II. 2. prentun 1995, bls. 57–76 og PEÓl: Íslennzkar æviskrár I, bls. 201)
Björg Einarsdóttir (Látra-Björg) höfundurLjóðSveitavísur - Hnjóskadalur ≈ 0LausavísurÁ verri sveit er varla þörfBrimið stranga óra er Fallega svo fer hann nett Góður Drottinn gefi þér Grundir elfur salt og sandur Hjá þrælum ódáða þurrt er vott Kvíði ég fyrir að koma í Fljót Látra aldrei brennur bær Látrakleifar ljótu Orgar brim á björgum Orgar brim á björgum Reykjadalur er sultarsveit Róðu betur kær minn kall Slétta er bæði löng og ljót Slyngur er spói að semja söng Vaxi mugga og vindurinn Þelamörk og Þjófahlíð Æðir fjúk á Ýmis búk |