Guðmundur Bergþórsson 1657–1715

Guðmundur var fæddur á Stöpum Vatnsnesi. Á fjórða ári lamaðist Guðmundur í fótum og visnaði á honum hægri höndin. Fimm ára fór hann til vandalausra. Um átján ára aldur fluttist hann út á Snæfellsnes og var þar lengst af til heimilis á Arnarstapa. Guðmundur var flugnæmur og gáfaður, lærði að lesa og skrifa og skrifaði allt með vinstri hendinni. Hann fékkst talsvert við að segja til börnum. Þá var hann síyrkjandi og orti margt eftir pöntun, til dæmis mikið af erfiljóðum. Hafði hann af þessum störfum nóg fyrir sig að leggja. Skáldskapur   MEIRA ↲

Guðmundur var fæddur á Stöpum Vatnsnesi. Á fjórða ári lamaðist Guðmundur í fótum og visnaði á honum hægri höndin. Fimm ára fór hann til vandalausra. Um átján ára aldur fluttist hann út á Snæfellsnes og var þar lengst af til heimilis á Arnarstapa. Guðmundur var flugnæmur og gáfaður, lærði að lesa og skrifa og skrifaði allt með vinstri hendinni. Hann fékkst talsvert við að segja til börnum. Þá var hann síyrkjandi og orti margt eftir pöntun, til dæmis mikið af erfiljóðum. Hafði hann af þessum störfum nóg fyrir sig að leggja. Skáldskapur Guðmundar er mikill að vöxtum og var hann eitt mikilvirkasta rímnaskáld allra tíma. Eru rímur hans af Olgeiri danska taldar lengstu rímur sem kveðnar hafa verið. (Sjá einkum Finnur Sigmundsson í Olgeirs rímur danska eftir Guðmund Bergþórsson I–II. Landsbókasafn Íslands og Ísafoldarprentsmiðja. Reykjavík 1947. Formáli I: Um Guðmund Bergþórsson, bls. xi–xxiii og Páll Eggert Ólason: Íslenzkar æviskrár II, bls. 127–128).   ↑ MINNA