Salvatore Quasimodo 1901–1968

Ítalskt ljóðskáld sem fékk Nóbelsverðlaun í bókmenntum árið 1959. Hann var fæddur á Sikiley, í bænum Modica á suðausturhluta eyjarinnar. Faðir hans var járnbrautarstarfsmaður og fjölskyldan flutti oft. Quasimodo lauk námi við tækniskóla í Messina 1919 og fór til Rómar í verkfræðinám en hvarf frá náminu vegna bágs efnahags og vann ýmis störf framan af ævi, var meðal annars tækniteiknari en hugur hans hneigðist fljótt til bókmennta. Hann gaf út sína fyrstu bók, Acque e terre árið 1929. Á fjórða áratugnum sneri hann sér alfarið   MEIRA ↲

Ítalskt ljóðskáld sem fékk Nóbelsverðlaun í bókmenntum árið 1959. Hann var fæddur á Sikiley, í bænum Modica á suðausturhluta eyjarinnar. Faðir hans var járnbrautarstarfsmaður og fjölskyldan flutti oft. Quasimodo lauk námi við tækniskóla í Messina 1919 og fór til Rómar í verkfræðinám en hvarf frá náminu vegna bágs efnahags og vann ýmis störf framan af ævi, var meðal annars tækniteiknari en hugur hans hneigðist fljótt til bókmennta. Hann gaf út sína fyrstu bók, Acque e terre árið 1929. Á fjórða áratugnum sneri hann sér alfarið að bókmenntum og varð m.a. ritstjóri bókmenntatímarits og árið 1941 bókmenntakennari við Tónlistarskóla Giuseppe Verdi í Milano. Því starfi gegndi hann til æviloka 1968.
Salvatore Quasimodo varð mjög þekktur fyrir ljóðasafn sitt Ed è subito sera sem kom út 1942. Hann aðhylltist bókmenntastefnu sem kölluð er „ermetismo“ á ítölsku eða Hermetismi, kennd við gríska guðinn Hermes. Það einkennir skáld þessarar stefnu að nota skýrt tungutak, leggja áherslu á hljóm orða og táknræna merkingu þeirra. Þeir stefna að hreinu, hnitmiðuðu ljóðmáli og dulúð og goðsögnum bregður víða fyrir. Til grundvallar liggja frumspekilegar eða metafýsískar hugmyndir um tengsl manns og heims. Quasimodo var að reyna að lýsa hlutskipti nútímamannsins í framandi heimi og tókst oft vel upp. Hann lærði ungur grísku og latínu og þýddi snoturlega grísk fornskáld á ítölsku. Tvö önnur fræg skáld, sem oft eru nefnd í sömu andrá og Quasimodo, aðhylltust sömu skáldskaparstefnu og voru uppi á sama tíma. Það eru skáldin Giuseppe Ungaretti (1888-1970) og Eugenio Montale (1896–1981). Þetta eru risarnir í ítalskri ljóðagerð á 20. öld og þeir hlutu margar viðurkenningar fyrir verk sín. Quasimodo fékk sjálf Nóbelsverðlaunin í bókmenntum árið 1959.   ↑ MINNA