Svarfaðardalur

Heyrið bræður,sönginn um Svarfaðardal,
sveitina sem felst milli hákrýndu fjallanna.
Hvar má líta veglegri samkvæmissal?
Silfurskart um veggi og skrautmyndaval.
Þó að þungt sé starfið og lítil verkalaun,
lífið áfram stefnir og sigrar hverja raun.
Víst er hægt að búa sér bjarta framtíð hér í dalnum.
Betra er varla að harka í Reykjavík.

Þegar sumarsólin á himninum hlær.
Hlíðar dalsins algrónar skarta í ljósinu.
Iðgræn eru túnin og brosir hver bær,
bugðótt rennur áin svo skínandi tær.
Augað lítur hvarvetna búpening á beit,
bílarnir þeir þjóta um endilanga sveit.
Víst er hægt að búa sér bjarta framtíð hér í dalnum.
Betra er varla að harka í Reykjavík.

Þegar vetrargaddurinn leggst yfir lönd,
langar eru stundir og hvergi sér sólina.
Rafmagnsljósin geisla sem glitperlubönd,
gegnum myrkrið vinaleg rétta fram hönd.
Rimarnar og Stóllinn og Hnjótafjallið hátt
halda vörð um byggðina vetrarlanga nátt.
Víst er hægt að búa sér bjarta framtíð hér í dalnum.
Betra er varla að harka í Reykjavík.

Vetur bæði og sumar og vor jafnt sem haust
vakir andi samúðar hér upp í norðrinu.
Samstarfið er ágætt og árekstralaust.
Enginn falskur tónn eða hjáróma raust.
Þó að vindar íshafsins andi stundum kalt,
áfram miðar starfið og blessast þúsundfalt.
Víst er hægt að búa sér bjarta framtíð hér í dalnum.
Betra er varla að harka í Reykjavík.