Líður að göngum

Það er reikandi dapur og hryggur minn hugur,
heimþrá í sál minni logar.
Það líður að göngum og eitthvert afl
til öræfanna mig togar.

Í fjallanna þögula, víða veldi
verður hver frjáls og glaður.
Ég finn að þar verð ég þakklátur öllum,
þroskaðri og betri maður.

Ég uni ekki lengur við annir og glaum
en öræfin þrái ég löngum.
Berðu mig heim, þú blær, sem ferð norður
því bráðum líður að göngum.