Svartfugli stolið

Stæltir menn með ærnu streði
stöðugt leita fangs úr sjá.
Eitt sinn skrítið atvik skeði
er skytterí komu frá.

Upp þeir höfðu afla sópað
allir þeir töldu á bryggjugólf.
Þá heirði Dúddui að Halli hrópar:
„helvíti það vantar tólf“.
 

Á meðan halir bátinn bundu
bíll þar komið hafði á stjá.
Farþegar í bílnum fundu
fuglahópinn bryggju á.

Að tapa svona tækifæri
taka ei veiði sem að býðst.
Asnaskapur aðeins væri
engum röskum manni líðst.

Mjög svo snöggt þeir herrar háu,
hentu fugli í bílsins skott.
En hættu fljótt er Halla sáu
á hundraði þeir óku á brott.

Gamlir seggir göptu af furðu
er geystist bíllinn framhjá þeim.
Eins og sviðnar uglur urðu
er þeir sneyptir héldu heim.

Aldrey greyin þessu gleyma
gerðist skapið hart og þurrt.
Sífellt um þá dóna dreymir
sem djöfluóðir óku burt.