Brúarkvæði

 KVÆÐI I

Lag: Sú var tíðin fyr að frelsið reisti.

1
Hátt i fjöllum frelsismorgunroði
fagurt ljómar víða til að sjá
það er eflaust betri tímaboði
blíðu sælli daga fyrir spá.
Sjáumst nær sem frelsistímar formi
er frægðarljóma dreifðu vítt um heim
aftur nú á ný er endurbornar
nái snerta jökla fold og geym.

2
Röðull sem af Rimum stíga háum
rennir geislum um vorn fagra dal
nú með glöðum svip vér líka sjáum
saman komið þjóða og drengja val
til að heyra holl af góðum anda
helgimálin flutt af nýrri smíð
gjöfin er nú góð til beggja handa
glöð alvara skemmti frjálsum lýð.

3
Hér af trjám er traust og vandað smíði
telgt af kostum en vér sjáum nú
holl og þörf og hagkvæm sveitarprýði
hlýtur öllum sýnast þessi brú.
Steini límdum stólpum á er hvíli
straumur vart sem rótað getur blár.
Helgar vættir henni ætíð skýli
hún svo óbreytt standi fjölmörg ár.

4
Fyrir hraustan framfaranna enda
fjötur lagður er á kaldan straum
hér sem margra hugði lífi granda
hretviðranna æstur meginflaum.
Öllum þeim við þetta starf er sýndu
þrek og vilja umsjón ráð og dug
og með trúleik allt sitt verk hér krýndu
Allir þökkum vér með blíðum hug.

5
Hafa margir heiðursdrengir búið
hér í dal og frægðar afla sér
Lýðakjörum láns á vegi snúið
Ljót og Þorstein fyrstan nefnum vér
Margir hafa miklir verið líka
menn hér síðan fram á þennan dag
þokkasælir þróað gæfu ríka.
þeirra dæmi færum vér í hag.

6
Framför stundum fósturjarðarvinir
föstum rótum sem að byggð er á
heyrðum ei þó eptir verði hinir
er engri sannri framför vilji ná
Hefjum allt sem hægi vora skreytir
hagleik menntun, foldarrækt og sund(?)
allt það notum vel sem drottinn veitir
vinnum glaðir fram á hinsta blund.

7
Láttu drottinn frelsisljóman fríða
fagurt skína yfir vorri sveit
fram á öldum ókominna tíða
auðnusólin gefi oss vermiheit
Aldinblóma allra sannra dyggða
aldrei láttu fölna á meðan vor
léttu allt sem allri hól og hryggða
æfi vondri greiddu sérhvert spor.

KVÆÐI II.

Lag: Norður við heimskaut í svalköldum sævi.

1
Fram keppum bræður með forsælni djarfa
frjálsir og ötulir gegn um hvert jel
Glaðir og ótrauðir göngum til starfa
guðsmiskunn treystum sem allt gjörir vel
Látum ei hrekjast af lífsdraumi þungum
löngum þó boðar hans falli oss mót
Það sem oss hjartkærast öldnum sem ungum
allt sem að sprettur af kærleikans rót.

2
Oft vefjast þjóðirnar dofinleiksdróma
daprar og hrelldar við áþján og stríð
Aptur þær hefjast til hagsældarblóma
hraustar þá upprennur fegurri tíð.
Vek þú oss vek þú oss voldugi drottinn
vér svo að heyrum að kallar þú oss
Svo að í öllu vér sýnum þess vottinn
sannhelgra framfara girnumst vér hnoss

3
Minnumst á feðranna fornhelgu dyggðir
frelsis og manndáða sleppum ei taum.
Hræðumst ei neinskonar hugraun né styggðir,
hræðumst ei örlaga drynjandi straum.
Hlífum ei lífskröftum fé eða fjörfi,
fall ef hins góða í nánd við oss ber.
Sannleikans vegum með sárbeittum hjörvi,
sýndar og villu mót rangsnúnum her.

4
Styðjum oss vonar við sterkmjúka arma,
stormana gjörvalla sigrum vér þá.
Gleðjum oss hennar við broshýrann bjarma,
bölmyrkva köldum sem rýmir oss frá.
Bendir hún oss fram á skuggsæla skóga,
skemmtandi lífsstörf og indæla tíð.
Aldinreit frjófan og forsælu nóga,
framför og þekking hjá hugrökkum lýð.

5
Leið þú oss alfaðir lausa við kvíðann
lífs gegnum andstreymið styrkri með hönd.
Sigrandi, fagnandi flyt þú oss síðan
fullsældar inn á hin sólfögru lönd.
Þar sem í alsælum ódáins blóma,
eilífar framfarir prýða vort ráð.
Þar sem að eilífir hásöngvar hljóma,
hátign guðs lofandi stjórnan og ráð.

KVÆÐI III
Lag:  Upp franska þjóð o.s.frv.

Nú slítum fundi grannar góðir
með gleði minnumst þessa dags
og lítum fram á lífsins slóðir
með ljúfri von til gæfuhags.
Með bróðurkærleiks huga hlýjum
og hvötum svo að störfum nýjum.
Beitum hraustri hönd
hugsum málin vönd.
Sýnum dáð og dug
með djarfleik ráð og hug
:/: og merkjum frá ei flýjum. :/: