Hvert helst sem lífsins bára ber

Hvert helst sem lífsins bára ber
er bátnum hingað rennt.
Í sínum stafni situr hver
og sjá, þeir hafa lent.

Allharðan þessi barning beið
og byrinn ljúfa hinn.
En beggja liðugt skipið skreið
í skúta grafar inn.

Einn út í lengstu legur fór
en leitaði annar skammt.
Hvers hlutur er lítill? Hvers er stór?
Þeir hvílast báðir jafnt.

Þó liggja margir úti enn
með öngul, net og vað.
En þó það séu þolnir menn
þeir koma bráðum að.

Í grafar nöpru nausti þó
nú hvolfi skipin kyrr.
Aftur mun þeim á annan sjó
eilífðar fleyta byr.