Kysstu mig aftur! | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Kysstu mig aftur!

Fyrsta ljóðlína:Undrast þú ekki, mín Svava!
bls.175-176
Bragarháttur:Solveigarlag
Viðm.ártal:≈ 1825–1850
Tímasetning:1837

Skýringar

Ljóðið kom fyrst út í 3. hefti Fjölnis 1837 og þá með undirskriftinni Þ. (Sjá Þórður Helgason: „Nýr háttur verður til.“ Són – tímarit um óðfræði, 11. hefti, bls. 49)
1.
Undrast þú ekki, mín Svava!
þó ei nema á stangli
orð fái eg eitt í senn flutt
af andþrengslum megnum!
og að þig aftur eg nálgast,
þó áðan við kysstumst —
Ýttu mér ekki þó frá þér,
eg á nokkuð hjá þér!
2.
Manstu’ ei að munir ossrir
þá mættust í dyrum?
Sála mín þá, mín Svava!
þér settist á varir!
Þóktist hún rík þar í rósa
þeim rauða beð lá hún,
enn þar hún dottar í dái
og dreymir þig, Svava!
3.
Veistu nú líf mitt, hin ljúfa!
þér liggur á vörum:
Leyfðu’ að það sofanda sjúgi’ eg
úr sólfagra beðnum!
Láttu ei bana mig bíða,
eg bið þig, mín Svava!
Gefðu mér önd mína aftur
og aftur mig kysstu!


Athugagreinar

Kristján Eiríksson bjó til skjábirtingar.