Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3128)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

Ásudans

Fyrsta ljóðlína:Hann Gunnar á sér dætur tvær

Höfundur:Höfundur ókunnur

Heimild:Sagnadansar. Vésteinn Ólason bjó til prentunar.

bls.203—208

Viðm.ártal:≈ 0

Flokkur:Sagnadansar

Hann Gunnar á sér dætur tvær:
sumarið mun líða
Ása og Signý heita þær.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

Signý manni gefin var,
sumarið mun líða
en Ása gull á höfði bar.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

Herra Pétur frétti það,
sumarið mun líða
Ása ein í lofti var.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

Klappar á dyr með lófa sín:
sumarið mun líða
„Lúk upp, Ása, lát mig inn"
-þá var sleginn dans undir hlíða.

„Ég læt hér öngvan inn um nátt,
sumarið mun líða
ég hef við öngvan stefnur átt.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

Ég læt hér öngvan inn um sinn,
sumarið mun líða
ég hefi öngvum stefnt hér inn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

Fattar hefir hann fingur og smá,
sumarið mun líða
með listum plokkar hann lokur frá.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

Ása kastar kodda blá:
sumarið mun líða
„herra Pétur, hvíldu þar á."
-þá var sleginn dans undir hlíða.

„Lítt var eg þinn herra þá,
sumarið mun líða
þú vildir ei láta lokur í frá."
-þá var sleginn dans undir hlíða.

10.

Pétur kastar kodda blá:
sumarið mun líða
„Smásveinn minn, þú sit þar á."
-þá var sleginn dans undir hlíða.

11.

Pétur sest á sængurstokk,
sumarið mun líða
drógu þeir af honum silkisokk.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

12.

Pétur talar við sveina sín:
sumarið mun líða
„Berið hana Ásu í sæng til mín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

13.

Lágu þau so langa nátt,
sumarið mun líða
skröfuðu margt, en sungu fátt.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

14.

„Ef þú kannt að eiga
sumarið mun líða
greindu aldrei föðurins nafn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

15.

„Þó þú kunnir að eigna svein
sumarið mun líða
gjörðu aldrei á föðurnum grein."
-þá var sleginn dans undir hlíða.

16.

Eftir þeirra morgunbing
sumarið mun líða
gaf hann Ásu rauðan hring.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

17.

Pétur sté á bryggjusporð:
sumarið mun líða
„Farðu vel, Ása, mundu mín orð."
-þá var sleginn dans undir hlíða.

18.

Sá kom kvittur í Gunnars garð,
sumarið mun líða
Ása ein fyrir sorgum varð.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

19.

Gunnar talar við sveina sín:
sumarið mun líða
„Kallið á Ásu dóttir mín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

20.

Sveinninn kom fyrir Ásu borð:
sumarið mun líða
„Faðir yðar sendir yður orð.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

21.

Lengi klæddi hún lítinn fót,
sumarið mun líða
treg var hún á föður mót.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

22.

Lengi þvoði hún litla hönd,
sumarið mun líða
treg var hún á föður lönd.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

23.

Lengi kembdi hún fagurt hár,
sumarið mun líða
treg var hún á föður ráð.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

24.

Axlar hún yfir sig safalaskinn,
sumarið mun líða
so gengur hún í höllina inn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

25.

Hægra fæti í höllina sté:
sumarið mun líða
„Sittu heill, faðir, hvað viltu mér?
-þá var sleginn dans undir hlíða.

26.

Gunnar klappar í sæti hjá sér:
sumarið mun líða
„Ása litla, sit hjá mér.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

27.

Því ertu föl og því ertu fá
sumarið mun líða
sem sú brúður með barni stár?“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

28.

„Hvort eg er föl og hvort eg er fá
sumarið mun líða
þér liggur þar lítið á.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

29.

Hann sló henni pústur á kinn:
sumarið mun líða
„Hafðu það fyrir viljann þinn.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

30.

Hann sló hana í annað sinn,
sumarið mun líða
blóðið féll um safalaskinn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

31.

Burtu, burtu, hin vonda, þá
sumarið mun líða
so eg megi þig aldrei sjá.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

32.

Burtu, burtu, vonda þý,
sumarið mun líða
komdu aldrei í minn bý.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

33.

Móðir góð er barni best,
sumarið mun líða
hún gaf henni bæði söðul og hest.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

34.

„Ása skal ekki fara ein,
sumarið mun líða
henni skal fá einn blindan svein.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

35.

Ása hægt í brjósti hló,
sumarið mun líða
spurði sveininn: „Hvört skal nú?“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

36.

Sveinninn svaraði henni bert:
sumarið mun líða
„Þar eru öll ráðin sem þú ert.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

37.

„Við skulum ríða suður á hól,
sumarið mun líða
þar býr fyrir mín systirin góð.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

38.

Riðu þau holt og riðu þau hraun,
sumarið mun líða
fagrar lágu leiðir um.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

39.

Þegar þau komu suður á hól
sumarið mun líða
Signý út í dyrum stóð.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

40.

„Velkomin, Ása systir mín,
sumarið mun líða
gakk í búð og drekk hér vín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

41.

„Ég vil ei þitt skíra vín,
sumarið mun líða
ljáðu mér leyniloftin þín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

42.

„Ég ljæ þér ei leyniloftin mín
sumarið mun líða
nema þú gefir mér hringinn þinn.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

43.

„Lítt man eg það ástarband,
sumarið mun líða
kemur hann aldrei þér á hand.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

44.

Burtu, burtu, hin vonda, þá
sumarið mun líða
so eg megi þig aldrei sjá.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

45.

Burtu, brutu, hin vonda þý,
sumarið mun líða
komdu aldrei í minn bý.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

46.

Ása sté á hvítan hest,
sumarið mun líða
allra kvenna reið hún mest.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

47.

Ása hægt í brjósti hló,
sumarið mun líða
spurði sveininn: „Hvört skal nú?“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

48.

Sveinninn svaraði henni bert:
sumarið mun líða
„Þar eru öll ráðin sem þú ert.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

49.

„Við skulum ríða suður á skóg,
sumarið mun líða
þar býr fyrir mín fóstran góð.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

50.

Riðu þau bæði holt og hraun,
sumarið mun líða
fagrar lágu leiðir um.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

51.

Þegar þau komu suður á skóg
sumarið mun líða
Þorbjörn út í dyrum stóð.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

52.

Þorbjörn kallar á Gyðu sín:
sumarið mun líða
„Komin er Ása dóttir þín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

53.

Gyða kastar saumum sín.
sumarið mun líða
„Velkomin, Ása dóttir mín.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

54.

Velkomin, Ása dóttir mín,
sumarið mun líða
gakk í búð og drekk hér vín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

55.

„Ég vil ei þitt skíra vín.“
sumarið mun líða
ljáðu mér leyniloftin þín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

56.

„Gjarnan, það er mér so skylt,
sumarið mun líða
hvar í býinn sem þú vilt.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

57.

Þegar að sól á fjöllum rauð
sumarið mun líða
Ása þoldi sára nauð.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

58.

Þegar að sól á fjöllum skein
sumarið mun líða
Ása fæddi fríðan svein.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

59.

Gyða spurði dóttur sín:
sumarið mun líða
„Hvað skal heita sonurinn þinn?“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

60.

„Gefa skal honum fagurt nafn,
sumarið mun líða
heiti hann Magnús, merkjamann.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

61.

Þá var sveinninn vintra þre
sumarið mun líða
þegar hann sté fyrir móður hné.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

62.

Þá var sveinninn vintra fimm
sumarið mun líða
þegar hann gekk út og inn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

63.

Þá var sveinninn vintra tólf
sumarið mun líða
þegar hann sté á hallargólf.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

64.

Sveinninn úti í ökrum stóð
sumarið mun líða
þá herra Pétur að garði fór.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

65.

„Hvör á þig, hinn ungi sveinn,
sumarið mun líða
þú ert hér úti á ökrum einn?“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

66.

„Ása heitir móðir mín,
sumarið mun líða
dóttir Gunnars undir hlíð.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

67.

„Heiti hún Ása móðir þín
sumarið mun líða
þá er eg sannur faðir þinn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

68.

Tekur hann sveininn undir sín skinn,
sumarið mun líða
so gengur hann í loftin inn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

69.

Kyssti hann Gyðu fyrir sinn munn,
sumarið mun líða
Ása gaf sér færra um.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

70.

Kyssti hann Ásu ástarkoss.
sumarið mun líða
„Því komstu ekki að fagna oss?
-þá var sleginn dans undir hlíða.

71.

Því ertu burt frá föður þín
sumarið mun líða
eða lét Gunnar þig gjalda mín?“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

72.

„Enginn mann það af henni fékk
sumarið mun líða
hvör það átti hún með gekk.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

73.

Pétur talar við sveina sín:
sumarið mun líða
„Kallið á hann Gunnar hann komi til mín.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

74.

Sveinninn kom fyrir Gunnars borð.
sumarið mun líða
„Herra Pétur sendir yður orð.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

75.

Axlar hann yfir sig safalaskinn,
sumarið mun líða
so gengur hann í loftin inn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

76.

Pétur klappar í sæti hjá sér.
sumarið mun líða
„Heyrðu það, Gunnar, sittu hjá mér.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

77.

Því rakstu burtu dóttur þín
sumarið mun líða
eða átti Ása að gjalda mín?“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

78.

Hann sló honum pústur á kinn,
sumarið mun líða
tárin féllu um safalaskinn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

79.

Hann sló hann í annað sinn,
sumarið mun líða
blóðið féll um safalaskinn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

80.

Hann sló hann í þriðja sinn,
sumarið mun líða
blóðið féll um safalaskinn.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

81.

„Ása skal aldrei þurfa þín
sumarið mun líða
þó þú létir hana gjalda mín.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

82.

Nóg á eg gull og nóg á eg fé,
sumarið mun líða
ei þarf hún Ása að þiggja af þér.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

83.

Burtu, burtu, hinn vondi, þá
sumarið mun líða
so eg megi þig aldrei sjá.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

84.

Skríddu í burt, hinn vondi, þá,
sumarið mun líða
komdu ei fyrir mín augun blá.“
-þá var sleginn dans undir hlíða.

85.

Það var þeirra skilnaðarfundur,
sumarið mun líða
Gunnar hékk sem annar hundur.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

86.

Setur hann Ásu sér í hné,
sumarið mun líða
festi frú og gaf henni fé.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

87.

Setur hann Ásu sér á hönd,
sumarið mun líða
festi frú og gaf henni lönd.
-þá var sleginn dans undir hlíða.

88.

Það var bæði gleði og gaman,
sumarið mun líða
herra Pétur og Ása gefin voru saman.
-þá var sleginn dans undir hlíða.