Bjarnarsona kvæði | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Bjarnarsona kvæði

Fyrsta ljóðlína:Herra Jón og Ragnfríður
bls.177–180
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
1.
Herra Jón og Ragnfríður
töluðu þau sér gaman,
upp í hæga loftinu
sváfu þau bæði saman.
So fóru dýrir drengir.
2.
Sofnaði hún Ragnfríður,
illa að hún lét;
að því spurði hann herra Jón,
því að hún svo grét.
So fóru dýrir drengir.
3.
„Mig dreymdi
þá rauðu sól.
Ekki lifirðu, herra Jón,
önnur jól.
So fóru dýrir drengir.
4.
Mig dreymdi
inn rauða eld:
ekki lifirðu, herra Jón,
annað kveld.
So fóru dýrir drengir.
5.
Mig dreymdi
þau svörtu svín,
þau rótuðu upp moldu
með hornum sín.
So fóru dýrir drengir.
6.
Mig dreymdi
þau nistin tvö,
fyrir mínu brjóstinu
sprengd voru þau.
So fóru dýrir drengir.
7.
Stattu upp, herra Jón,
og klæddu þig skjótt,
hér koma þeir Bjarnasynir
ríðandi í nótt."
So fóru dýrir drengir.
8.
„Hvað mun eg upp standa
og klæða mig skjótt.
Hvorki er í loptinu
bogi né spjót."
So fóru dýrir drengir.
9.
„Upp máttu standa
og klæða þig skjótt,
bæði er í loptinu
bogi þinn og spjót.
So fóru dýrir drengir.
10.
Upp máttu standa
og klæða þig skjótt,
hér koma Bjarnasynir
ríðandi skjótt."
So fóru dýrir drengir.
11.
Upp stóð hann herra Jón,
hann var ódeigur,
það fann hann á fótunum,
hann var feigur.
So fóru dýrir drengir.
12.
Herra Jón lagði sig
fyrir altari niður:
„Sjálfur guð í himinríki
gefi mér góðan sigur!"
So fóru dýrir drengir.
13.
Þar kom hann Þrándur
og þar kom hann Styr,
hjóu þeir hann herra Jón
út við kirkjudyr.
So fóru dýrir drengir.
14.
„Þrándur Bjarnason,
gef þú mér grið,
ég hefi öngvan bóndason
beðið þess fyrr."
So fóru dýrir drengir.
15.
„Eins skaltu, herra Jón,
griðunum ná
og þú lést hana Ragnfríði
sæmdirnar fá".
So fóru dýrir drengir.
16.
„Hvörn mátti hún Ragnfríður
meiri sæmdir fá
en að eiga sjálfan mig
og allt það ég á?"
So fóru dýrir drengir.
17.
Lágan gjörðu þeir
ríkismannsins rétt:
hjóu þeir af honum höfuðið
við kirkju stétt.
So fóru dýrir drengir.
18.
Út gekk hún Ragnfríður,
hún var ókát:
„Hvör tjaldar hér
lítinn bát?"
So fóru dýrir drengir.
19.
En so svaraði maðurinn
á móti henni gekk:
„Þrándar Bjarnasonar
tjald yfir hékk."
So fóru dýrir drengir.
20.
En so svaraði maðurinn
á móti henni rann:
„Þrándur Bjarnason
þetta vígið vann."
So fóru dýrir drengir.
21.
Ekki trúði hún Ragnfríður,
að herra Jón var veginn
fyrr en hún sá skyrtan
af rauða blóði var dregin.
So fóru dýrir drengir.
22.
Ekki trúði hún Ragnfríður
fyrr en að hún sá,
gulir lágu lokkarnir
og rauða blóðið hjá.
So fóru dýrir drengir.
23.
Svo syrgði hún Ragnfríður
mánuði þrjá:
hún mátti ekki sólina
fyrir tárunum sjá.
So fóru dýrir drengir.
24.
So gengu þeir Bjarnasynir
burt frá víginu út
en hún ríka Ragnfríður
sprakk af sorg og sút.
So fóru dýrir drengir.
25.
Þar var meiri grátur
en þar var gaman,
tvö fóru þau líkin
í eina steinþró saman.
So fóru dýrir drengir.